. . ..Umaga palang tumawag na ko kay Janeth i told her na bahala na muna sila kung ano man yung di nila magagawa ako nalang gagawa sa pagdating ko dahil my swimming nga kami. Thanks to them, wag na daw akong magworry everthing was ok na.Basta daw mag-enjoy ako sa reunion namin.Bago kami umalis nakasalubong si JunJun cousin ni Jan pinaalala pa nga saking Bday ng Kuya nia. Sabi ko ibati nalang nya ko sa pinsan nya ( o di ba galing artista)
. .. . . The REUNION was okei, happy at sa ganitong pagkakataon nakakalimutan ko ang galit ko sa sarili kong pamilya. Masaya kaming lahat kompleto, sabay sabay kumakain at naglalaro sa tubig, its like a dream kung saan ang saya ng buong pamilya namin kahit sina Daddy and Mommy lang ang kulang. Kaya every year sinusure namin na may Reunion para kahit papano, kahit isang araw magkabati ang magkakaaway at maging masaya ang lahat kahit na after that balik nanaman sa dati but atleast we experience na the feeling of being complete and happy families. . . . .
. . . . 3pm na kami nakauwi kaya may time pa kong magpahinga dahil napagod din ako sa swimming hindi ko nga namalayang nakatulog ako. 5pm na ko nagising, agad kong hinanap si Jan pumunta na ng ako sa kanila pero hindi ko sya nakita. I call Mercy na hindi agad ako makakatakas so baka Dinner na kami dumating. Pati yata AHO himalang wala sa kalye. . . hmp bakit kaya. Nagpatulong na ko sa mga pinsan kong maghanap pero wala parin. pinuntahan na namin sila sa Halina at pag-asa pero wala parin talaga. " ahhhh Jan nasan kana!! " Nag-ilang ikot pa kami bago namin makita si Abet i asked him kung nasan si Jan hindi daw nia alam dahil kagagaling lang nya sa work, pero parang di ako convincing na di nia alam " mukhang ako yata ang masusurprise ah!!" But i think hindi nga nagsisinungaling si Abeth dahil narinig kong tinatanong ni Yok si owel kung nasan daw yung bday boy ang sagot naman ni Owel wala daw nasa BATANGGAS daw kasama si Tony . ... BATANGGAS??? pinagluluko ba ko ni Jan Anong gagawin niya sa Batanggas dont tel me sila ni Mark ang magkikita he he he FUNNY!!!" wala pinapatawa ko lang yung sarili ko mukha kasing wala nanamang mangyayari eh... hay buhay oo minsan ka lang magbigay ng effort, bulilyaso pa. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko iiyak ba, tatawa o sisisgaw, pero kahit isa man sa mga inisip kong gawin hindi ko magawa. Nanlululmo ako dahil ito yung first time kung gumawa ng effort para naman kahit papano maging memorable yung birthday nia sa unang pagkakataon na kami pero wala parin ni hindi manlang naisip ni Jan na sana ako ang kasama nia sa birthday niya aahhhhh "sira ka talaga Kathrina ano namang pakialam kasi sayo ni Jan" gusto kung pumunta sa Villages, pero wala akong lakas ng loob harapin ang pagkabigo ko tinawagan ko si Mercy at sinabi kong wala yatang mangyayari, kami nalang daw magcelebrate sayang naman daw kasi yung handa. Pero hindi ko kayang tumakas ng gantong nanghihina ako, hindi alam kung bakit that time labis yung nararamdaman kong pagod, pagod na nagmumula ulo hanggang paa, pero maslalong higit na pagod ang nararamdaman ng puso ko, pagod na kong intindihin si Jan, pagod na kong pagaaralan kung paano ko tatanggapin na ganun sya ka manhid at walang pakialam sa nararamdaman ko. Pagod na pagod na talaga ko. Pinilit kong makatulog ng di umiiyak pero sa huli talo parin ako..."Jan, bakit ba ganyan ka, you always hurt me... always bakit kung hindi mo ko mahal bakit mo pa ko kinuha kay Mark, sana hindi ka nalang ulit dumating sa buhay ko...sana hindi nalang.."
♥+♥+♥ . . . Kinabukasan hindi ko parin nakita si Jan.
to be continue . . . . .
No comments:
Post a Comment