Saturday, February 16, 2008

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 10

Siguro ganun talaga kapag nagamamahal you dont care kung ano ang sasabihin ng iba. Wala kang pakialam kung ano ang mangyayari o anong nangyari noon ang importante lang sayo kung ano ang meron ka ngayon at kung ano ang nararamdaman mo. Sa sitwasyon namin ni Jan wala aqng pakialam kung ano man ang nangyari samin dati ang mahalaga kung ano ang meron kami ngayon. mahal q sya at yun ang importante. I give him a second chance dahil i believe na this time kung hindi man nya ko mahal i assure mamahalin na nya q. (hope so)
Sa pagdaan ng mga araw naging maayos ang sitwasyon namin ni Jan nagtatagal lang kaming magkausap kung araw ng biyernes ng gabi at sabado ng gabi kasi pareho kaming may pasok. Sa school naman naging maayos yung score sa sport fiest. galing nga nanalo sina bogs kaya lalong kailangan nilang magpractise dahil may laban sila sa marikina kalaban yung mga nanalo sa ibang district. Naging busy rin aq dahil sa dami ng project mag sesecond grading na kasi kaya naghahapit. Tuwing weekend nalang tuloy kami nagkikita ni Jan. Pero si Thimotheo grabe until now nangungulit parin pero di q naman pweding sabihin na may Bf aq edi nalaman ng kapatid q. Si mr. cute naman ok lang kami hindi na sya masyadong mahiyain ngayon nagbibiro na nga eh. Buong akala ko kasabay nang unti-unting pagkaayos ng pamilya namin dahil nagkaroon na si mommy ng permananterng pagrarasyonan ng patahi nia kaya kahit papano nanaktawid na kami sa hirap ay ganun rin magiging kaayos ang relasyon namin ni Jan. Pero sa pagdaan ng mga araw napapansin qng di ko nanakikita si jan, (muli nanaman aqng kinabahan)kahit weekend hindi na sya dumadating kaya nagtanong aq kay doyet ng hindi nia nahahalata sabi q nakita q si jec sa gdr ng araw na yun kahit hindi sabi ni Doyet wala naman daw sa Gdr si jec at baka hindi muna makapunta dahil may bagong bf na. Kaya kahit konti nawala yung agam-agam q inisip q baka busy dahil nga may peperiodical test. Pero hindi na q nakatiis dahil halosdalawang linggo ng tapos ang test hindi parin sya nagpapakita sakin kapag tinatanong ko sina jHun at Doyet sabi nila kanina daw nasa labas pero ng maggagabi na pumasok na daw dahil may pinapanood daw na teleserye. Kahit papano hindi q man gustuhin pero nasaktan aq ganun lang ba yun dahil lang sa isang palabas na sinusubaybayan nia hindi manlang nia masabi sakin na hindi sa makakapunta sa tambayan para makita aq o kahit manlang sana sandali kausapin nia q ayus lang naman yun kahit hi lang o tanungin kung kamusta na q ok na yun sakin pero bakit ganun si Jan, wala ba talaga kong halaga sa kanya. halos magtatlong bwan palang ulit kami nagkakablikan ganito nanaman ba ewan ko pero tanga na nga siguro aq dahil nagawa ko pa syang sulatan kahit ni minsan hindi ko nagawang aq ang unag sumusulat sa lalake, dahil kung sumulat man aq sumasagot lang aq sa mga sulat nila pero kay Jan ewan ko kung paano sarili kung dignidad nagawa kung lunukin para sa kanya. Nang ibigay ko kay doyet yung sulat umasa ko na kahit papano magiging ok rin ang lahat. Pero gumuho ang lahat ng yun. Dahil may practise aq ng DNR ginabi kami ng uwi ni Billy kaya sa GDR kami napadaan at di sa Plaza hindi pa kami nakakarating sa tambayan sinalubong na q ni Doyet sabi nia bumalik daw aq agad may sasabihin sya. well aq naman sa excited pagakakain ng hapunan nagpalusot agad aq sa mommy q kaya nagpunta agad aq kyna Doyet kung alam q lang na ang pagbalik sa lugar na yun ay parang pagpapatiwakal sa sarili qng puso sana hindi na q bumalik para malaman q lang na sinabi ni Jan kyna Doyet at ate Minerva (ATE NINA DOYET AT TATO) na ang hab-haba q daw sumulat nakakatamad daw basahin., nakakaantok. Gusto kong umiyak ng mga oras na yun, pero nunkang gawin q yun sa harap ng ibang tao minsan na qng bumaba para sa kanya kaya hinding hindi na q papayag na pati buong pagkatao ko tuluyang mawala. Nag stay nalang aq dun nakipaglaro ng valleyball kayna Doyet para kahit papano mawala ang attention q sa sakit na nararamdaman q. Pero bago q matulog iniyak ko lahat-lahat pero pinangako ko sa sarili q na iyon na pagkatapos ng gabing iyon hindi na q ulit iiyak kahit na anong mangyari.
Katulad ng dati ang tropa ang ginawa qng mananggalang para makalimutan ko ang sakit at lungkot. Mahirap man pero kinaya ko. Simula noon iniwasan kung mapadaan sa GDR kahit na anong mangyari hanggat maaari iniiwasan ko kahit makasalubong man lang sya. Kahit na anong balita ang sabihin nina Doyet iniiwasan ko na lang makarinig ng tungkol sa kanya. Tinuon ko ang sarili ko sa pagaaral at sa ibat-bang activities sa school. Mula skwelahan tuloy na q sa bahay sa gabi hindi narin aq lumalabas para maiwasan ko nalang sya. Tuwing sabado at linggo kapag nagyaya si Grace na magbike iniiwasan ko nalang ang mapadaan sa GDR para makaiwas ng tuluyan sa kanya and good for me dahil napagtagumpayan ko yun hanggang unti unti kong nakalimutan ang muling pagkabigo ng puso q. (nakalimot ka nga ba)

Sa dami na nangyayari sa buhay q hindi ko namalayan ang pagdaloy ng panahon. Nakapagisang taon na kami kay daddy, dalawang taon na kaming di nakakauwi sa tereza para magtirik ng kandila dahil na kay daddy kami sa araw ng undas. Tapos ngayon malapit na ang pasko dalawang taon na kaming walang santa claus. Samantalang dati dati bago palang pumapasok ang november may mga regalo na sa bahay para may bubuksan kami pagdating ng pasko pero ngayon tila kahit pagkain namin sa pasko katulad nung last year hindi pa namin sigurado kung magkakaroon. Tapos na ang sport fiest so back to normal ang buhay naming magtrotropa lalong lalo na ni Bogs sayang nga lang at hindi sila nanalo pero aus na yun at least naka abot sila sa distict. Dahil mag chri-christmas na naging busy naman kami sa pagdedecorate ng school at sa DNR naman may caroling program kami kaya nagprapractise parin kami gabigabi. May nagdonate from district ng malaking drum kaya excited ang buong team to used that kaya kinakailangan ng bagong member na lalake na ubod ng laki na kayang buhatin yung bombo na yun. Well walang hilig si Mr. cute sa music kaya hindi sya nag audition si thimoteo naman hindi bagay yung taas nia kahit malaki ang katawan nia. One day sabi ni mam may nahanap na daw na new member na gagamit ng bombo and guest wat kung sino yun, No other than th bestfriend of ithimothy Rosalio daw ang pangalan kala ko nga Rosario eh kaya ngataka aq i thought she is ayun pala he is, ROSALIO pala (ROSALIO ROSARIO) kinuha daw kasi yung name nun sa pilyedo nia. Hmp wel we see.

And atlast i meet Rosalio, Thimothy introduce him nakikita ko na sya nun sa tuwing magpapapirma kami about sa DNR practise pero i didnt emagine na sya ang mapipiling new member ng DNR wala kasi sa itsura nia parang napaka rudge tingnan ng isa ito i mean pweding pang banda pero hindi ng katulad ng DNR band masbagay sya sa rock band. Well as was i say matangkad sya, maputi ng kundti ( like mr. cute ) maganda yung mata ( pero mas maganda yung kay mr,cute) and inshort cute rin at may itsura kaya lang mas cute parin yung mr. cute ko kasi parang clean and neat si mr. cute pero ang isang to' like a mature type. As far i heard dahil iniinterview na sya ng mga mahal kong ka band mate eh like mr. cute transfer rin pala sa sa skol namin this year ( so i wonder kung bakit nagyon ko lang sya naklita dito sa ROES like JUN) and like Zen and Roger galing din sya sa Floodway. I think sa pagkakatanda ko he is in the same ages us mr. cute. Natigil din yata sya sa pagaaral bcoz nagpalipat lipat sila ng tirahan. And you know wat may first impression "mayabang" and "feeling closed" agad kahit na new palang sya sa DNR, wala lang naprepreskuhan lang aq kasi parang kelan lang sya napasali sa band eh nagagawa na nyang magbiro ofcourse i dont care and i dont mind if makipagbiruan sya sa iba, pero yung aq yung biruin nya napataas yung kilay q you know me may pagkataray din aq eh diba he he he hindi aq ganun nakikipagbiruan sa mga people na hindi q close pero sabi nga ni Thimothy talaga daw ganun yun feel @ home agad (Hmp ok ) Pero nahalata kaya ng tukmol na naoofend aq kaya ayun after ng practise he say sorry sakin syempre naman sabi ko ok lang yun kasi i dont want to be rude naman noh. So thats the start of a good friend with Rosalio. (friend nga lang ba)

To be continue............

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 9

Sa paglipas ng mga araw unti-unti naming nakasanayan ang bagong buhay na iniwan samin ni daddy. Sa umaaga maswerti na kaming may pandesal at kape. Sa tanghalian mas pinipili q ang wag nalang umuwi minsan sumsama q kahit kaynino sa mga kaibigan q sa paguwi pero hindi nila alam para lang makikaain he he he (pero dun lang sa nagyaya na samahan silang umuwi hindi q nga alam kung alam nila yung sitwasyon q pero sina Migz at Billy ang laging nagyaya sakin sa kanila) kapag may padalang pagakain minsan si mommy syempre sa skol aq kumakain. sa gabi naman ayos na sa min ang noodles o pansit kanton tuwing friday naman may dunkin donut kami dahil may benta si mommy. Kahit naman ganun na buhay namin alam namin masay naman kami dahil samsama. Minsan ngalang inuuna ni mommy ang pagaaral namin kapag may mga project sa skol at dapat bayaran yun ang inuuna buti kamo kilala ni mommy adviser q at ni kuya kaya nauunawaan nila yung sitwasyon namin. Kaya kahit mahirap sa una, unti unti ko nang ibunukas ang isap ko. Sinabi ko nalang na hindi mangyayari ang lahat ng to' kung walang rason at alam ko nanjan si daddy, nasa tabi tabi lang hindi kami kayang pabayaan nun. Hindi na kami kayang iwan lalo na si mommy ng ganun ganun lang.

Mastapadali ang pagtanggap ko sa sitwasyon sa tulong ng tropa, araw-araw ka ba namang pumasok sa skol na puro mga kalukuhan ang bubungad sayo, (ewan ko nga ba kung paano kami natagalan ng 10 bwan ni mam he he he) sa loob ng 5 araw sa isang linggo na magkakasama kami habang tumatagal lalong kaming nagiging maingay lagi ngang nakakalampag kami ng kabilang kwarto sa ingay namin he he he wala naman silang magawa dahil lesson namin yung pinagiingay namin. Boring naman kasi yung mga lesson kaya kapag pinapabasa o pinapakanta kami ni mam (dahil music adviser namin xa) nilalakas namin ang basa' ata kanta para magkatuwaan tuloy lumalabas ang tunay na mga sentunado. Mga sira ulo kasi kaya nga kadalasan pinagsusulat nalang kami ni mam he he he he para daw hindi nya marinig yung magaganda naming boses he he he. Sa mga sumunod na bwan naging busy kami pareho ni Bogs kaya hindi kami madalas magkita malapit na kasi ang sport fest kaya he need to practise para sa tournament (varsity player ng baseball si bogs and he is one of the star player) galing noh! and me busy sa mga activities sa school lalo na sa loob ng classroom at sa DNR kailangan kasi rin namin magpractise para sa nalalamit ng sport fiest kasi parang kami ang tatayong cheer ng mga player. So after classeskanya kanya muna kami. Yung mga mababait namin tropa na wala namang pakinabang sa school kundi ang mainlove at manggulo eh naiiwan sa classroom minsan nakikigulo sa practise namin ng DNR kasi nga si mam naman ang adviser namin dun. Kadalasan si Billy at Migz kasabay kung umuwi dahil member din sila ng DNR. Kaya halos sa loob nalang kami ng klase nagbabanding. Lately nga napapansin q si Mr. cute kinakausap na q eh pero formal lang (asa pa q) he he he kasi nga kami ang inatasan sa bawat section namin na magcheck ng attendance at mga dapat ginagawa puro naman kasi activities sa THE. Ewan q nga kung nalaman o nahalata ni kuya Rene na crush q si Mr. cute kasi oneday ba naman nilapitan aq ng hinayupak after na may tanungin sakin si Jhun sabi banaman (hoy kilig sya) syempre aq nagulat (ofcourse no hindi pa q baliw para umamin) sabi ko bakit naman aq kikiligin, sabi ni kuya Rene bagay daw kami ni Jhun matalino rin daw yun sa klase nila (care q anong connection!) hay naku kaya para makaiwas sinabi q nalang na wala aqng crush kay Jhun (naku mahirap na im not yet ready for anothe heart attact. he he he) Pero simula nun ginalit na nila ko kay Jhun parang nahiya tuloy yung tao sakin hindi makatingin ng diretso. Pero hinayaan ko lang sila nunkang umamin aq he he he.

Sa practise naman ng DNR dun nagungulit si Thimothy ewan ko ba sa batang yun kung ano nakain at nagkakaganun sakin. Araw - araw nalang na may practise nandun sya paikot-ikot kapag break time lumapit sakin at nakikipagkwentuhan. Ganun at ganun rin man ang sinasabi nagpapacute he he kya hinyaan ko nlang muna sabi ko nga sa sarili ko nun pagaaral muna aasikasuhin ko kaya kung nao man ang mangyayari sa lovelife q magpapatianod nalang aq kung san aq gustong dalhin ng agos ng buhay. pero ewan q ba kung bakit tila yata sinusubok aq ng pagkakataon isang gabi kasi naghiram ako ng libro kay Jun-jun ( Jonathan Geromillio) (pinsan ni Jan ha hindi si Mr.Cute) hindi ko alam na nandun si Jan sa tabi nia nandun lang kasi si junjun sa tambayan kayna doyet malay ko bang katabi nia yung hinayupak niang pinsan kaya ng umalis si jun para kunin yung librong hiniram q hindi q alam ang gagawin ko kung tatakbo ba ko o susundan ko si jun pero nakabalik na si jun sa pwesto ko nandun parin aq wala lang hindi lang kami nagkibuan habang nakaupo sya sa tambayan, aq nakatayo pero pareho kaming nakatingin kung saan san. Hindi ko alam kung bakit ganun ang nararamdaman q hindi q alam kung bakit ganun nanaman ang tibok ng puso ko para nanamang nahihirapan aqng huminga hindi dahil sa inaatake aq sa puso kundi dahil alam q may ibang dahilan dahil nanjan lang sa malapit si Jan. Kahit anong pilit qng isaksak sa isip ko na dapat magalit aq sa kanya dahil tinalikuran nia q nun pero parang imbis na galit ang maramdaman q excitement lalo na ng ginalit kami nina doyet at jun bago aq umalis pero nanghinayang rin aq dahil ni wala aqng nakuhang sagot sa kanya pero nakangiti sya siguro yun nalang ang nagbigay ng pagasa sakin. Yung ngiting yun ang nagsasabing mahal pa nia q ( minahal nga ba nya q kahit nun?) pero ewan q hindi na importante sakin yun basta ang alam ko gusto ko yung nararamdaman q gusto ko yung feeling na alam kung may pagaasa pa kong mahalin ni jan. Baliw nga yata aq sabi nga nina Joan at Kitty bulag aq hindi baliw kasi kung baliw aq baka daw isinumpa ko si jan ng talikaran nia q pero sahalip daw nagbulagbulagan aq sa kung ano ang dapat kung maramdaman at sa mga bagay na dapat kung gawin. Ah oo siguro nga baliw, tanga, bulag aq lahat yun nasakin na eh anong magagawa q mahal ko yung tao. Kaya the last time we talk at tanungin nia q kung pwedi pa syang manligaw sakin hindi na ko nagdalawang isip sinagot q na sya( yah oo na tanga na q kami na ulit) Basta ang alam ko sumusunod lang aq sa agos ng buhay kung san nia q dadalhin. Isa pa ginamit qng sandata yung nararamdaman q para kay Jan para kahit papano makalimutan q kung gaano kalungkot sa bahay, kung gaano unti-unting nilalamon ng kalungkutan. Kaya para hindi ko yun maisip lumalabas nalang aq. Kahit araw araw aqng napapagalitan dahil nasa tambayan aq gabi-gabi okei lang basta kasama ko si Jan. Nagkukuwentuhan, nagtatawanan at hingit sa lahat masaya ang pakiramdam basta kung masasaktan man aq ulit ang importante naramdaman ko kung paano naging masaya.

to be continue.......

Friday, February 15, 2008

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 8

Nag- umpisa ang kase ni mam Tolentino sa pagpapakilala isa- isa of course ito nanaman po kame (bawat yata subject na puntahan namin eh nagpapakilala kami but this time I injoy it) hmp kasi i waiting na magpakilala si cute guy.... hmp. Wala lang nacu-cutean lang me sakanya kasi singkit yung mata nia pero malaki (yung mata ha), matanggad, hindi ganung maputi pero kapag tumawa o ngumiti grabe may dimple sa right side (stik stik stik patay tayo dian) hey masama bang humanga crush lang naman. Ewan q kasi first time ko lang siguro syang makita kaya nakuha nya interes q (curious lang no) saka may hawig sya ng kunti kay Jan (sabi na nga ba) yun nga lang maskulado si Jhun ( oo ur right pangalan nya Jhun Morales he he he hmp). (Sayang wala aqng picture nia) Ewan ko ba sa lalakeng yun may magnet yata alam mo ba habang nagpapakilala yun sa unahan hindi ko maalis yung mata ko sa kanya buti nalang nasa bandang hulihan aq ng first raw katabi ko sina Jed kaya hindi aq halata kung nasa gitna aq nakaupo malamang natakot na sakin un ( he he he titigigan ko ba naman he he he baka akalain kakainin q sya ) well sabi nia transferee sya (kaya pala) galing sya sa probinsya (kala ko sa ibang planeta joke gwapo kasi eh he he) Sa likod lang pala sila ng school na katira sa may miranda (hmp malapit samin apat na kantong malalayo he he he he) tita raw yata nia yung nagpapaaral sa kanya ngayon kaya nandito sya sa school namin ( naku tita tanx po school namin napili nio). Alam mo after that subject hindi ko parin sya maalis sa isip ko kumag nayun ano kaya ginawa nun sakin ( pero hindi to' love at the first sight ah crush lang) ayaw ko kaya munang mainlove pagkatapos ng nangyari sakin kay jan do u think kaya na agad ng puso kong magmahal ulit grabe naman yun noh, hindi naman sa hindi ko pa nakakalimutan si Jan kaya lang ayuko munang mainlove ulit kasi I know kapag nainlove aq pwedi na ulit aqng magsaktan. I just want to prepared first para kapag nangyari ulit un umiyak man aq ulit at masakyan i know how to handle it. (wew ang lalim). Kaya saka na yang si MR. Cute aral muna...
Ang bilis ng panahon noh kaylan lang summer vacation pa kung saan nasugatan yung puso q tapos natabunan ng pagpasok ng pasukan, ngayon birthday ko na pala ( tangina isang bwan lang pagitan nun ah) I know pero ang bilis parin diba. Parang kahapon lang kasama ko pa si daddy na i-celebrate ton araw na to' (JULY 7) pero ngayon nagiisa na q. Meron pala xempre may pasok kaya kasama ko buong tropa (xenxa na wala qng perang pangteat limang piso nga lang baon ko eh) saka si kuya Julius (ka-bday q kasi sya) kaya batian kaming dalawa. Sa bahay may kunting lungkot, dati tong araw na to' special, last year last bday ni daddy siguro happy narin nun si daddy kasi nandito na si mommy that time, nagluto pa nga si mommy ng spaghetti nun kahit na hindi kami namasyal katulad ng dati okei na rin sakin dahil kompleto naman kami. Pero ngayon bukod sa wala na si daddy, kahit manlang pansit wala kami, hindi pa kasi naibebenta ni mommy yung patahe nia baka daw mamayang gabi na. Ayos lang naman sakin walang handa siguro naawa lang aq samin, sa mga nakikita q kasi noon I never see myself, I never see my family na nasa ganitong ka miserableng buhay, malayung malayo to' sa buhay na meron kami nung nandun pa kami sa lumang bahay, tagpi-tagpi naming bahay. Kulang na ngalang isipin ko na may sumpa yung bahay namin, biruin mo mula ng lumipat kami dun, mula ng maging bato yung bahay namin ang dami ng kamalasang nangyari sa pamilya namin. Una nawalan ng trabaho si mommy, kahit na hindi nila ipaalam samin I know ng dahil sa bahay na yun nakulong si mommy, pinipilit itago samin ng mommy at daddy pero hindi nila alam naririnig ko sa mga lola at tita ko na pinaguusapan yun. Sabi nila nasa hospital si mommy pero alam ko nasa kulungan sya, kahit gusto kung magtanung nun hindi ko magawa. Nangumuwi naman si mommy ilang linggo lang umalis na rin sya papuntang saudi kung di nga lang sa mga litrato at sulat hindi aq maniniwalang nasa ibang bansa sya, kasabay ng pagkawala ni mommy parang nawalan narin ng oras si daddy samin, minsan kasi mas madalas sya sa labas kesa sa loob siguro para hindi maisip si mommy pero kahit na ganun si dad he take care every thing, he take good care for us, sinisugurado niang nasa mabuti ang lahat, mula pagkain, pagtulog at damit, gamit sa skul lahat- lahat. I miss my dad u know lalo na yung panonood namin ng sine kahit biglaan lang basta may pangbatang palabas he treat us kahit na sa lumang sinehan lang yun ok lang importante may bonding tym kaming mag-aama. Hanggang bumalik nga si mommy pero araw -araw naman silang nagaaway ni daddy dahil sakin. ( sorry dad I’m so sorry) I admit naman na kasalan ko lahat. Nakinig kasi ako kayna lola na sulatan si mommy at sabihin na may babae si daddy kahit na ang alam ko kaibigan lang yun pero madalas kasing kasama ni daddy, dinadalan ng pagkain kaya kala ko babae nia. Nung sumulat aq kay mommy umuwi agad si mommy kahit na gusto pa niang magre-contract sa amo nia. At yun ang lagi nilang pinagaawayan ni mommy since ng makabalik si mommy. Isang araw nga nun muntik pa qng masampal ng daddy ko, nagkataon kasing nandun aq nang nagaaway sila dahil sa hindi ko alam na bagay tapos naisumbat ni mommy yung tungkol dun sa babae kaya nagalit si daddy sabi pa nga nya nun naniniwala daw si mommy sa sinungaling katulad ko tapos inambaan nia ko ng sampal pero hindi naman natuloy (mahal pa rin ako ng daddy ko noh) pero takot na takot aq that time umiyak nalang aq. nakatulog aq sa kakaiyak tapos kinabukasan hindi aq makatayo dahil ang sakit ng ulo ko nilalagnat na pala ko pero isa man sa daddy ko at sa mommy q walang nakakalalang di pa ko nagiging, naririnig ko sila kasama yung dalawa kong kapatid na nanonood ng tv gusto kung tawagin si daddy pero natatakot aq kaya tiniis ko nalang yung ginaw at sakit ng ulo haggang makatulog ulit aq gabi na q inakyat ng mommy ko at nalamang may lagnat aq. Awang awa aq nun sa sarili ko pero hindi ko pinakita kayna mommy at daddy na umiiyak aq. Kaya simula nun ayaw na ayaw kong makakagawa ng pagkakamali para magalit si daddy. Haggang isang araw napansin q na parang tahimik si daddy tapos ang lambing lambing nia saming lahat. Lagi syang maaga sa bahay tapos dati ayaw na ayaw niang makikinig ng radyo kapag el shadai yung pinapakinggan ni mommy kung di sya lumalabas pinapatay nia yung radyo pero nung time na yun nandun sya sa bahay hindi sya umaalis nakikinig sya nagbigay pa nga sya ng reaction tungkol dun sa isang nagpapatotoo sa radyo. Hindi ko narin sila naririnig nagaaway ni mommy. Tapos isang gabi naglalandian kami nina kuya at bunso napalakas yung tambling ko sa kama ayun lusot yung paa ko sa kabinet basag yung salamin, tagpas ang paa ko. takot na takot nga kaming tatlo nun kasi panigurado sinturon na naman kami pero that night hindi nilapitan lang aq ng daddy q at tiningnan yung sugat q, ipinagamot kay mommy at niligpit yung mga bubog, pinagsabihan lang kami na wag ng magtatambling. ewan q pero ibang iba yun sa daddy na kinalakhan q, parang lalo aqng nakunsyensya nun. Hindi q alam kung napansin yun ng mga kapatid q pero aq hinding hindi ko makakalimutan yung araw nayun, hindi na siguro mabubura sa isip ko at pagkatao habang dala dala ko yung peklat ng sugat ko ng gabing yun. Isa yun sa mga alala na mahal na mahal aq ng daddy ko. Hanggang ngayon tuwing magsusuot aq ng medyas at makikita ko yung pilat sa pagitan ng daliri ng paa q naalala ko si daddy dahil isa yun sa mga huling araw nia sa buhay namin. Dahil after a couple of days nangyari na yung pinakamasakit, pinakamasamang araw sa buhay namin. Birthday palang ni bunso ( OCTOBER 18, 1995) masama na pakiramdam ni Daddy kaya nagpahinga na sya. Daling araw umalis sila ni mommy para magpausok sa angono hospital. Paggising namin andun na ulit sila ni mommy kaya hindi na kami naihatid ni daddy kasi natutulog pa sya. May kinuha aq sa taas na gamit q bago ko umalis actually binalikan ko lang yung ballpen na yun at note book nakita ko sa taas si daddy nakahiga nakapit natutulog. Ewan q pero may ibang kaba kong naramdaman nangtingnan ko si daddy kaya pinagmasdan ko sya nang makita kong gumagalaw naman yung tiyan nya at humihinga nakampante na q pero yung mapatingin aq sa mukha nia nakita ko na parang hirap na hirap sya hindi q alam pero feel ko yun parang ayaw ko ngang umalis ng araw na yun (October 19, 1995) pero tinawag aq ng mommy ko mala-late na daw aq at naghihintay yung tricycle na maghahatid samin sa school kaya napilitan aqng alisin ang tingin q kay daddy pero kung alam ko lang na yun na yung huling pagkakataon na makikita ko daddy ko na humihinga kahit na bumagsak aq sa test namin ng araw na yun okei lang hindi ko lang titingnan daddy q yayakapin ko pa at magso-sorry aq sa kanya sa lahat ng sakit ng ulo, sa lahat lahat ng hirap na dinanas nia ng dahil sakin at sa pagtra-traidor ko sa kanya dahil nakinig aq sa mga sulsol ng mga lola ko pero wala na huli na ng dumating kami. Nagtataka aq kung bakit hinhanap ako ni kuya Joel nun nasa sining class aq nun nakita ko galing si kuya Joel at si tonny (kapatid ni abet) sa room ko kay mam de Leon kasama yung dalawa qng kapatid basta sabi ni kuya Joel kailangan daw naming umuwi kaya kahit naiwan ko yung mga material ko sa sining sumama q pagdating ko sa bahay nagiiyakan na silang lahat si mommy iyak ng iyak yakap si daddy, yung mga tito ko at tita inaayos yung bahay namin. nung una ayaw kong lumapit kay mommy at sa mga kapatid kung nagiiyakan pero ng tinawag aq ni mommy at sabihing magdasal kami para mabuhay ang daddy ko dun aq natauhan. Ewan ko hindi ko na alam kung paano kami tumahan ng araw na yun hanggang kunin si daddy at imbalsamuhin, haggang maiayos sa ataul hindi ko alam kung paano ko naging manhid, ayaw kung makita aq ni mommy na umiiyak kaya hindi aq umiyak. sabi ko panaginip lang yun bakit aq iiyak mamaya gigising na aq makikita ko ulit si daddy na pinapagalitan aq o kaya tinatawag kami dahil nalakusot na naman kami sa kanya ayaw na ayaw nia kasing nakikita kami sa labas ng bahay. Alam ko panaginip lang yun hindi yun totoo, alam q hindi aq iiwan ng daddy ko ng ganun ganun lang. Ang bata bata pa namin para iwan nia noh. alam q hindi ganun si daddy kahit na maghirap kami basta sa kanya sama sama kami. hindi nya kami iiwan agad hindi pa ngayon. Pero dumaan ang mga oras, hang isang araw, isang gabi lalong dumarami ang mga taong nagpupunta sa bahay, sa tuwing may dumarating nakikita ko at naririnig kong umiiyak si mommy mas lalo kung nakikitang totoo ang lahat na hindi na pala isang panaginip yun hindi na isang bangungot kundi isang katotohanang dapat naming tanggapin pare-pareho. Mula ng araw na yun hindi lang si Daddy ang nawala samin pati si mommy dahil sinubsob nya ang sarili nya sa pagtratraho para saming tatlo. Alam kong higit syang nahirap sa pagkawala ni daddy dahil hindi sya sanay ng wala si daddy, hindi niya alam kung saan sya maguumpisa dahil wala ni singko na naiwan si daddy. Dumaan ang mga araw na unti unti naming naramdaman ang hirap ang unti unti pagkawala ng lahat ng meron kami. At isa na ang araw na to, kaarawn namin ni daddy pero bukod sa wala kahit na ano sa mesa pati si daddy wala rin. Kailangan pa naming maghintay kung may maibebenta si mommy sa mga tahe’ nya saka lang namin malalaman kung maykakainin kami. Yung bigas hindi namin problema dahil may bininigay yung mga kapatid ni mommy samin. Minsan dumadaan si tito Ben para bigyan kami ng perang pang ulam o kaya pupunta kami dun para mang hiram (hiram na hingi dahil wala naman kami ibabayad) Mula ng mamatay si daddy wala nakaming matinong ulam ok na samin yung leeg sa palengke bente isang kilo. pero kapag minamalas si mommy na walang benta tiis sa kamatis na may asin o kaya noodles o pansit kanton at sardinas. Pero kapag maganganda naman tig-dadalawang donut na malaki. Ang lupit noh dati pasalubong lang samin nina mommy at daddy yung donut na yun nung nandun pa kami sa bahay naming tagpi-tagpi pero ngayon hapunan na samin. Kaya nga simula ng magsimula ang klase hindi nalang aq umuuwi ng tanghalian auko na kasing makitang naghihingi nanaman kami ng ulam sa mga lola ko tapos isusumbat sa mommy q. Sabi ko kay mommy kung may ulam padalhan aq pero kung wala uuwi aq. Pero dahilan ko lang yun hindi rin aq umuuwi kahit na walang dalang ulam si kuya o si bunso nagtitiis nalang aq ng gutom pero kadalasan may pinapadala si mommy kahit itlog o hotdog lang ang ulam. Sa tuwing nakikita q pamilyang kong naghihirap maslalo aqng nagi-guilty. sana hindi ko nalang pinauwi si mommy baka buhay pa si daddy ngayon baka may matino at masaya pa kaming pamilya. Sana kasama ko pa si daddy ngayon... Sana sana sana....

(tama na drama ubos na luha ko he he he)

Pagpasok q sa school si May at Love ang unang bumati sakin ng HAPPY BIRTHDAY may binigay silang card sakin ( tong dalawang to talaga) tapos sa loob ng classroom syempre ang mga wala kong kwenta tropa he he joke lang kinantahan pa nga aq ng buong klase sabay hirit ni Roger kung ako ba daw yung handa, sira ulo naman tong si Bogs bastos iba ang pinakahulugan sa sinabi ni Roger kaya nagtawanan tuloy sila namula tuloy si Roger (kaawa awang bata nabiktima ng walang hiyang si BOgs) kaya kahit na malungkot ng kunti masaya parin kasi alam ko makakayanan naming lahat to'. May practise ang DNR kaya dun na q binati nina Billy, Wendy ( WENDY FRANCISCO), Migz (ANDREW TAGLE) at si Toffe dumaan rin. Si Billy kasi at saka si Tofee nalipat sa section 5 at 6 doon daw kasi talaga yung section nila. Nakasalubong q rin si Kuya Julius kaya nagbatian kami, kahit na ito ang unang bday ko na wala si daddy kailangan ko ang maging masaya para maging masaya narin si daddy. I miss him but I know I need to be strong I don’t want to failed my dad alam ko he always guide us kahit anong mangyari kahit nasan sya nanjan lang yun hindi kami iiwan kahit kelan... ( I love you dad sana mabasa mo to' sana malaman mo kung gano ko nagsisisi sa lahat ng ginwa q sayo. I miss you dad I will always I do).

To be continue.......

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 7

I’m been so busy sa school kasi aq yung naging President ng klase namin ( ikaw ba namang buong tropa mo nasa section na yun di na katakataka) tapos yung adviser q pa (mam Alcasar) eh ang laki ng tiwala sakin nun (lakas ng bilib sa sarili ah) hay naku alam ko na mga lihim agenda ng mga kumag kung kaibigan para daw malakas ang kapit nila sa taas mga hinayupak kala ko pa naman dahil may abilidad aqng mamuno ng isang klase kaya aq binuto ayun pala dahil lang para may magtakip ng mga kalokuhan nila ah galing nio ah.
Well masnapadali ang pagkalimot ko sa mga nangyari sakin nung bakasyon at least ngayon wala aqng panahon pa malungkot at magisip para sa isang taong wala na yatang balak ayusin o kahit manlang magbigay ng paliwanag kung ano ba talagang nangyari samin kahit naman papano kulang kulang dalawang bwan din namain yung relasyon namin noh saka magkaibigan rin naman kami kahit papano. Hay buong araw q pagaaral ko nalang inintindi q wala aqng mapapala kung si Jan lang ang iisipin ko and speaking of him ni anino nung taong yun di q parin nakikita. Buti pa nga si Ricky kahit may mga bago ng tropa dun sa lugar nila mga kaibigan ni Sheila napapadaan parin minsan. Kadalasan nga sya ang kasama q pamamalengke dahil may bike sya pero dumadalang narin yun dahil nga sa new gf nia. (hmp la na po yun I over him na noh).
Kung naging malungkot ang buhay ko sa loob ng bahay mula ng mawala si Daddy nanging masaya naman ang buhay q sa school, naging makulay dahil sa kaibigan kung baliw (ah buti nalang di pa q nahahawa) bukod sa napakalaking reponsibilidad na maging president ng klase (over react he he he) eh naging busy rin aq sa drum and lyre well dun q nakilala si Nilo ( Nilo Petero ) actually matagal ko na syang kilala kasi malapit yung house nila sa house nila Ricky pero di kami masyadong close nun like ngayon na mother nia may hawak ng finances ng DNL (drum and lyre) kaya kapag may pinaguutos si mam aq nagpupunta sa bahay nila. And bsyd of that mukhang nagkakaintindihan na sila ni Rica (hay mukhang di lang aq magkakaroon ng love life sa tropa) hmp wala na kaya yung akin he he he. kaya madalas kasabay naming umuwi si Nilo kasi hinahatid nia si Rica ( ang mahiyaain at mahinhin qng best friend he he he) dahil narin siguro sa mga ginagawa q madali hindi q na xa ganong madalas naiisip minsan nakita q sya kayna doyet pero hindi lang aq tumigil sa tapat nila tama na yung isang saksak ng punyal yun nga hindi pa gumagaling daragdagan ko pa ba. Well bukod kay Rica of course si Kitty naman at si Bernard wala paring ginawa kung di ang magasaran lambingan na yata nung dalawa yun. Si Nerry naman may crush kay Marvin (Marvin Garcia) ang sabi ni Nerry matagal na daw niang kilala si Marvin kase may pwesto rin sila sa palengke (kawawang bogs) joke lang wala talagang interes si bogs kay Nerry inaasar lang nya si Nerry para kasi kay Bogs mahirap magkaroon ng relasyon sa barkada (tama naman sya) magiging komplikado lang ang sitwasyo kaya walang tablahan, ang tropa ay katropa he he he ( sa kanya lang iyon ah di kami kasali he he he) Si Dodie naman hindi rin pahuhuli kasi may nililigawan sa V-4 classmate ng kapatid ko si GRACITA nagkakilala sila dahil si Bogs may pinupormahan dun si Francine (marimar kung tawagin nila kahit ang layo dahil daw kasi sexy hmp di naman ah) na best friend ni Gracita, na nagkataon naman na adviser ng v-4 si mam de Leon yun adviser namin last year kaya yun yung mga kumag laging nasa kabilang building nagungulit pati ko pinagtritripan ginagalit ba naman sakin si TIMOTHY (cute sya pero hello wala aqng balak magalaga ng boyfriend ang bata pa kaya nun kaidad ng utol ko na sumunod sakin) may crush daw kasi sakin, pero hinayaan ko nalang sila. Si Renato naman hindi parin yata sila nagkakaintindihan ni Sheila grade V palang yata kami sila na kaya lang itong tukmol ayun nagluko hanggang ngayon di pa yata maayos eh nasa section 5 pa nman yung girl dami pa namang pogie dun he he he. Pero aq may nakita aq sa VI- 9 well his interesting kasi ngayun q lang sya nakita in more than six years q sa school na ito (ROES) ngayon q lang sya nakita, classmate ko sya sa T.H.E (TECHNOLOGY AND HOME ECONOMICS) kulang kasi ang mga teacher kaya yung dalwang section pinagsama sa iisang room ah hindi pala alternate kasi sa oras nayun dalawa lang teacher ng THE ang available si Mam Tolentino at si Sir Alcantara ( hindi q alam kung tama basta may AL yung suremane nia) kaya kapag hinati yung dalawang section sa dalawang grupo buti nalang kasama ko buong tropa kasi aq pinaghati ni mam kung anong batch mapupunta kaya lahat kami nasa second batch hinaluan ko lang ng kunting si namin ka tropa at least hindi sila nagreklamo close din naman nila yung kasama nila sa batch one eh he he he. So dun naman sa section 9 napasama yung guy na sinasabi q sayo. Nagkataon naman na sa section na yun nandun si Kuya Rene he was my classmate since grade three hindi kami close pero friend kami dahil makwela yung isang yun matanda samin ng two or three years kaya kuya q kung tawagin. So kapag MWF nakay mam tolentino kami at kapag TTh nasa kay Sir kami. And believe me or not yung guy nayun president din ng kanilang classes kasi tinanong ni mam Tolentino kung may presidente ba daw na napunta sa classe nya kasi yung president ng class nia napunta yata kay Sir hmp ang masaklap nito hindi lang pala kami dalawang section kundi tatlo nasa science class pa pala yung section 7 (anak ng hinayupak) ayun sinasabi na nga ba ang pinagkakaiwas iwasan namin, classmate pa namin ngayon buti na nga lang at yung Bisugo lang (si Jocelyn) hoy hindi aq nanglalait ah talagang Bisugo talaga ang pilyedo nia kaya yun nga panggalit nina Bogs sa babaeng yun eh. Ang balita ko kasi nasa klase ni sir yung dalawa niang alipores pero mukhang may bagong alipores na klasm8 pa nina kuya rene si Jovielyn ( classmate din namin yun last year at nung grade 4 sa pagkaka alam ko mataray nga to'ng isang to' pero que q no ako pa ngayon pa ba ko aatras ilan kami dito laban sa dalawa... he he he)
to be continue .. .

Thursday, February 14, 2008

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 6

I try to ignore na feeling kung gaano aq nasaktan for the second time kaya i let my self busy, buti nalang the school start na kaya may pagbabalingan aq ng lahat ng sakit nanararamdan q.
This is the first time na first school day na hindi si daddy ang naghatid samin, hindi si daddy ang naghanap kung saan section kami at hindi sya naghatid kung saan ang room namin. Bukod sa missing presence ni daddy this is the first time na pumasok kami sa school na sa umpisa palang ng classe luma na agad ang gamit namin. Ang tangging bago lang notebook, papel, ballpen at lapis. Sa unang pagkakataon naawa aq sa sarili ko ewan ko kung bakit siguro dahil namimiss ko na ang daddy q, dahil unang araw palang namin sa school nakaramdam na ko ng pagiging iba. Halos lahat ng classmate ko bago ang mga gamit mula ulo hanggang paa. Kung titingin aq sa paligid q alam kung hindi aq nagiisa na nasa ganitong pakiramdam at sitwasyon, yung iba mas malala pa nga sakin dahil kahit anong gamit bukod sa papel at ballpen yun lang ang meron pa lang sila pero gusto q paring umiyak kasi hindi ganito buhay namin dati. Hindi ko nararanasan ang ganito.. Simula ng umalis si mommy papuntang saudi isa lang lagi kung dindasal sana katulad din aq ng mga ibang bata nanay at hindi tatay yung naghahatid sa kanila, sana nanay ko rin yung umaatend ng meeting para hindi na naabala si daddy sa mga servise nia, pero ngayon si mommy nga naghatid sakin pero yung pinakamahalagang tao naman ang nawala sakin. Naiintindihan ko naman lahat, na hindi na katulad ng dati ang buhay namin, marami nang nagbaba at alam qng marami pang magbabago, at alam kung kahit kelan hindi na muli pang maibabalik yun ano man ang mangyari. Bago pa q tuluyang kainin ng kalungkutan lumabas muna ko sa classroom busy pa naman si mam ALCASAR sa kung ano ano saka hindi aq sisitahin nun kasi adviser ko yun sa drum and lyr kaya nga aq agad ang nakilala. Naglakad aq sa pathway nakita ko si LOVE sa kabilang building lang pala classroom nila ni May asual magkaklase yung dalawa pareho naman talagang matalino yun section 1 ewan ko nga ba kung bakit nagging bestfriend aq ng dalawang yun samantalang engot aq section 8 pa aq tatlong bilang nalang ng section nasa last section na q. Ang dami ngang nagtaka kung bakit nasa section 8 aq sa mantalang aq nagunguna sa classe namin nung nakaraang taon, sa mantalang yung kalabang grupo namin, ayun lahat sa section 6 at 7 (grupo nina Joselyn, Jennifer at Jonalyn kakampi kasi sila nina axcel palibhasa kapitbahay ni Joselyn si axcel) hindi nalang aq nagquestion atleast classmate ko naman yung mga ka tropa q. Tuwang tuwa nga si BOGS dahil magkaklase parin daw kaming dalawa kala daw nia mawawalan na sya ng kopyahan sa test (baliw talaga yung bestfriend kung yun). Hindi q tuloy maiwasang maalala si Ricky, at syempre si Jan, first day din nila sa school ngayon pero ang pagkakaalam ko mamaya pa pasok nila kasi pang hapon yata ang shift ng first year sa TNHS. Pagkatapos naming magkwentuhan sandali ni Love at May bumalik na q sa room ah lagot naguumpisa nang magcheck ng classe nia si mam alcasar buti nalang lalake palang tinatawag.. Grabe kahit pala papano luma man ang mga gamit q atleast mukhang mageenjoy aq sa classe q buong tropa yata nandito na. he he he
Masaya ang buong classe bukod sa nawala nayung isang grupo ng kontra bida sa buhay namin eh halos lahat kaming magkakaibigan nung grade 5 ang magkakasama sa section namin ngayon. Hay dalawang bwan lang kaming hindi nagkitakita ng mga to' parang buong taon na kaming di nagkakasama ang daming kwento lalo na ni KITTY ( Kristine Cerezo ) at NERRY ( Nerrisa Nadal ) paano yung dalawang yun ang close palibhasa crush dati ni kity si bogs (Melvin Ogao) eh di naman sya mapansin kaya napunta kay bernard (BERNARD GARCIA ) si gaga yun nga lang gago to'ng si bernard walang ginawa kung di ang asarin si kitty. At ito namang si bogs baliw nilolokoloko si nerry ah maglukuhan kayong lahat jan.. Parang mga sira daig pa yung dalawang RYAN sa tropa Si Ryan Jemena (poknat kung tawagin namin pano ba naman ang daming poknat ang lakas ng loob bagpasemi kalbo) At si Ryan Ocampo ( Dodieng daga tawag namin kasi mukhang daga pero ian ang gustong palayaw) Kung nanjan si dodieng daga syempre hindi mawawala si Lando ( Rolando Aquinaldo pero kung anong tapang at taas ng tindig ng pangalan nia eh sya rin namang liit nia ang likot grabe kahit yata mga tao sa cercous talo ng abilidad nito). Sina Nato (RENATO LACANIENTA) naman at Romeo (ROMEO CALO) ang mga karinyoso ng tropa at ubod ng mangaasar palibhasa may mga itsura kaya mga babaero pero wala ni sa kalahati ng pagkapabling ni Bogs. Si Richard ( RICHARD CONSTANTINO)naman tahimik lang yan pero nasa loob ang kulo makatarantaduhan rin kung minsan hindi lang makapiyok kapag asaran na kasi tawag sa kanya Kilig to the bones (Yung comercial ng MAX chiken) payatin kasi si richard pero may itchura hindi nga lang katulad ng dalawang iyon. Sa mga babae naman si Barbie o Badjie (BARBIE ZAPANTA ) ang paburitong asarin ng mga loko palibahasa kasi may peklat si Badjie sa kaliwa o kanan yatang mukha kaya kung tawagin sya Two face (Pero sila lang tumatawg nun ah di me kasama mas maganda pa nga sakin si barbie kung tutuusin eh). Pero sa tropang to' sina Joana (JOANA BON) Leny (LENIE TADIA) Edna (Edna Castienda) at Rica (MARICAR SANTOS) ang matalik qng kaibigan. Sila kasi yung always kong kasma at iyakan ko nun dati kay Ricky bukod kay Bogs. Pero syempre may mga bago kaming mga classmate na napapasama narin sa katarantaduhan namin kahit iisang linggo palang kaming magkakasama Si Lester lagi niang kabangga si nato kasi parehong alaskador pero pareho rin naman pikon, pero hanggang dun lang yun hindi pa naman umaabot sa suntukan. si Jayson (JAYSON YAP) gwaping pero walang charm sabi nga ni bogs kasi maputi si jayson mala americano pati buhok pero hindi lapitin ng babae katulad ni bogs (ofcourse sino pa??? aha ahah) at syempre si Jeffrey (Jeffrey De leon) at Roger (tranfer from floodway)na ubod rin ng tahimik like Richard pero kapag bumanat ng joke naku lagot ka okray ka at syempre kung meron sa mga lalake, samin din meron noh si Zeny (Zeny dela Cruz) kung si jayson yap eh kano ng mga lalake si zen, naman ala negrita ng tropa kulot kasi ang buhok pero naku ingat kayo sa isang to' ang taray nito eh pero mabait kapag nahuli mo na ang kiliti... mahilig pang magjoke sya ang kasundo ni Bogs pagdating sa mga green joke ah nakahanap yata ng katapat si Bogs..... wait may nakalimutan aq sa tropa ( naku sorry ah) syempre bukod kay bogs sa mga lalake sina Kristoffer (KRISTOFFER ZAPANTA) at Billy (JOY BILLY SINGCUENCO) naman ang mga kasama ko tuwing missing in action si bogs dahil sa paglalaro ng baseball. Sina Toffe at Billy ang laging naghahatid sakin sa bahay dahil taga kwatro kantos lang sila at si JED (JEDDALYN IGNACIO) pango kung tawagin nila (dont asked why pls) xa ang favoritong asarin nina romeo at nato pangalawa kay barbie minsan nga para lang tingilan nung dalawa sina Badjie at Jed binibiro ko nalang na siguro may gusto sila kayna jed at badjie dahil wala ng nakita kundi yung dalawa. Ayun tumatahik naman ang mga uluktong... he he he
(Hay grabe ang sarap alalahanin ng lahat).
to be continue.....

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 5

They say na hindi porket sinabi mong first boyfriend xa, xa na yung first love mo kasi aq hindi xa (JOHN RAYMOND SANTOS) yung first boyfriend ko pero xa yung first love q you know why kasi ang bukod sa xa lang yung lalakeng minahal ko higit sa sarili q sya rin lang yung lalakeng binalikbalikan ko kahit na ilang beses pa nia qng nasaktan. I admit nung una I used him @ first kasi akala ko I still in love with Ricky pero habang tumatagal lalo kung nare-realized kung paano ako nade-develop sa kanya.. Kahit na hindi sya kasing sweet ni Ricky he has own way para ipakita sakin how he likes me kasi hindi ko pa alam nun if minahal na niya ko pero aq I know I been in love with him sa unang pagkakataon palang na nagkarelasyon kami..
Dahil summer vacation nun maluwag kaming nakakagala kung saan san basta hindi lang pweding abutin ng gabi... kadalasan sa tindahan lang naman aq, dun rin kami madalas magusap ni Jan pero minsan rin nagpupunta aq kayna Doyet para dun tumambay.. Isang araw nagulat aq nang dumating si Ricky sa bahay nagkukuwentuhan kami tapos dumating si Jan inambaan ng suntok si Ricky, aq naman sa gulat q wala aqng nasabi, basta narinig ko nalang naghahamon si Jan tapos sabi ni Ricky hindi daw nia papatulan si Jan ah ewan ko hindi ko alam ang gagawin ko that time kasi para aqng nasa gitna ng dalawang bato na nag-uumpugan. Pagkatapos nun umalis nalang si Jan when ricky and I left I asked him kung bakit sila magkaaway ni Jan and he told me na hindi daw nia alam baka daw nagseselos??? “ hmp nagseselos why naman magseselos si Jan“. Hindi rin daw nia alam. Kaya nung si Jan naman ang nagpunta sa tindahan sya naman ang tinanong pero ang sabi sakin wala daw yun may kunti lang daw silang di pagkakaunawaan ( suplado) Kaya nanahimik nalang ako total away naman nilang magkaibigan yun diba..kahit na gustong gusto kong tanungin kung talagang nagseselos nga sya.. (Hmp asa pa ko )
Lumipas ang ang mga araw I thought hindi ko na aaminin sa sarili q na nagmamahal na ulit aq pero nagising nalang aq isang umaga mahal ko na pala si Jan. Wala man kaming pormal na salita kung ano talaga ang istado naming dalawa I feel na nagkakaintindihan na kami. Kasi kami ang laging magkatabi kapag nagkukuwentuhan, kapag inuutusan aq sinsamahan nia q at kapag pumupunta kami kayna Ricky magkahawak kamay kami kapag walang nakakakita. Basta kahit walang sinasabi alam ko nararamdaman ko pareho kami ng nararamdaman. Ang sarap ng feeling akala ko si Ricky lang ang may kayang magparamdam sakin ng ganung pakiramdam mali pala aq kaya hindi ganun ang naramdaman ko katulad ng kay Ricky dahil mashigit na saya at kaligayahan ang mararamdaman ko kay Jan.
Pero bakit ganun tila kung finoward yung relasyon namin ni Ricky para matapos agad maslalo naman yatang pinabilis ang pagpoporward ng relasyon namin ni Jan. Magpapasukan na nun tila dalawang linggo nalang natitira sa bakasyon namin kaya nilulubos ko na paggagala kahit na mapagalitan aq ni mommy pero napansin q na ilang araw ng hindi naglalabas si Jan, ni hindi ko nakikitang nagbi-bike para bumili ng kahit na ano alam ko kasing yun lang dinadahilan nia para makapunta samin. Kaya nagtanong ako kay Ricky nung nasa tambayan kami nina Doyet, sana nga hindi nalang aq nagtanong at least hindi aq masasaktan, pero huli na para takpan ko pa yung tenga ko. Sabi nina ricky at doyet kaya daw hindi lumalabas si Jan kasi nasa GDR si jec-jec ( who’s jec-jec) kababata nila Ricky na childhood sweetheart ni Jan na lumipat nang tirahan three months ago. Hindi pa ko nagtatanong pero sinagot na nila aq. Ayaw daw kasing ipaalam ni Jan kay jec na kami na ni Jan (owts sakit ah) saka natatakot daw si Jan na makita ni jecjec na kausap aq. Hindi nalang aq umimik basta tumahik nalang ako kaya nung tinawag aq ng kapatid ko dahil hinahanap na daw aq umuwi nalang aq wala naman pala kong hinhantay. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko parang namanhid yung buong katawan ko daig ko pa sinaksakan ng isang boteng pangpamanhid, pero habang sumisiksik sa utak ko yung mga sinabi nina Ricky unti unti kong naramdaman yung hapdi sa puso ko, hindi ko alam kung paano hindi ko nalamang umiiyak na pala ko sa loob ng banyo. Kung paano ko hindi naramdaman kay Jan yung kilig na naramdaman ko kay Ricky maslalong kakaibang sakit yung nararamdaman ko dahil sa nalaman ko. Nung nakipag-break si Ricky sakin parang tusok ng maraming aspili lang ang naramdaman ko pero hindi ko akalaing mas masakit pala ang saksak ng punyal. Ang laki ng hiwa sa puso ko at habang tumatagal lalong nagdurugo, hindi ko alam kung paano ko nagawang tumahan at harapin ang mommy at mga kapatid ko na parang walang nangyari. basta nung matutulog na q saka nalang aq ulit umiyak, ganun pala yun nakukunsensya q dahil nung una ginagamit ko lang xa para pagtakpan yung selos nanaramramdaman ko kay Ricky ayun pala aq ang nagamit dahil ngayun lumalabas na kaya lang nadevelop si Jan sakin dahil iniwan sya ni jec owtsssh ang sakit nun grabe daig pa talaga ang totoong sugat ang hapdi at ang mahirap pa alam kong walang madaliang lunas.
Hanggang magsimula na ulit yung klase hindi ko na nakausap si Jan, kahit manlang ni ha ni ho wala aqng narinig sa kanya. Gusto ko xang sugurin sa bahay nila para sampalin at iuntog ang ulo sa pader para makabawi manlang aq kahit na kunting sakit pero alam qng hindi ko kayang gawin yun. Sa tuwing dadaan ako sa tapat ng bahay nila nag-iiba ang tibok ng puso ko, natatakot ako na makita xa dahil baka ako nanaman ang sumuko. hindi ko kasi alam kung ano ang sasabihin sa kanya, magagalit ba ko o ano ah ewan ang hirap magmahal....Naghusto nalang aq sa mga balita na nasasagap ko kay doyet about him hanggang magsawa na ko kakahintay na kakausapin nia ko at sasabihin sakin kung ano ang tunay nanangyayari. Kaya pinasya ko na dun nalang aq samin lumalabas nalang aq kapg inuutusan para makaiwas sa kanya tutal pasukan nanaman kaya hindi ko masyadong maiintindi yung sakit nanararamdaman q.. Baka bukas makalawa wala rin yung sakit... Akala ko si Ricky lang iiyakan ko hindi pala….kay Ricky lang pala yun nagsimula... and I know madami pa qng iluluha.....
to be continue...............




Depeche Mode - Somebody

Wednesday, February 13, 2008

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 4

For the first time since mawala si Daddy I feel complete happiness. I enjoy my summer vacation. Of course nandun parin si Ricky, kontento na aqng magkaibigan kami, mas happy pa nga kasi mas nakita ko at nakilala ko ang tunay na ugali niya.. Grabe ang duga ng lalakeng iyon tuwing maglalaro kami ng jack ann stone lagi nalang aqng talo dinadaya yata aq parati... madalas kasi iyon ang libangan namin kapag pumupunta sya sa bahay kasama sina Janjan (isa sa mga best friend nia) minsan naman kapag nakakatakas nakakapagbisikleta kami at nagpupunta sa kanila. Madalas si JanJan ang kausap ko kapag nasa kanila kasi takot sa tatay he he he kaya tuloy napagbintangan kami ni Janjan na nagliligawan. Well cute naman yung isang yun tahimik nga lang minsan maguusap lang kapag tinatanong, o kaya magsasabihin pero mahaba pa yata buntong hininga q sa haba ng salita nun eh... hmp interesting noh he he he. Well dun nag start ang kwento namin ni Janjan, si Ricky nagumpisa nun sabi nia crush daw aq ng bestfriend nia kaya yun tuwing pupunta kami kayna DOYET ( kapatid ni tato na may ari ng bahay na tintambayan namin) lagi nalang aqng ginagalit kay Janjan well wala namang masama pero I admit hindi ganun ka kilig yung feeling q hindi katulad ng feelings q kay Ricky. Pero hinayaan q nalang kasi wala namang masama.. Pero may ikukumpisal aq I know kapag nabasa nia to' madadagdagan nanaman ang kasalan q sa kanya.
I used him (JanJan) para itago yung selos na nararamdaman q 4 ricky isang araw kasi Ricky told me na mayroon na daw syang new gf of course kahit na sabihin qng ok na ko I know mayroon parin sakit nanatitira, hindi q to' naramdaman nung sabihin ni love na sinagot nia si ricky because I know na kaya lang sinagot ni love si Ricky para gumanti.. After a couple of days binireak rin naman sya ni love but this time I know hindi na to' katulad nun. Nagpunta kami nun sa haus nila kasma q si Jan and Grace pinakilala nia sakin si Shiela yung katabing bahay nila un yung new gf nia kaya pala napapansin kung dumadalang na yung pagpunta ni Ricky sa GDR (tambayan namin) I admit na nagselos aq when I saw them na sweet kaya para hindi naman halatang nagseselos dumikit aq kay Jan, sa wakas nagsalita rin yung isang yun. Ok naman pala xa kaya lang talagang tahimik pero nang nagumpisa na kaming magkwentuhan ang dami kong nalaman tungkol sa kanya.. and that the start.... hindi ko namalayan na hindi ko na hinahanap si Ricky every day na pumunta ang mga kaibigan ng kapatid ko sa bahay, dati marinig ko lang ang ingay ng mga boses ng mga kabarkada ng mga kapatid ko isang boses lang hinihintay qng marinig pero ngayon pakiramdam ko hindi na yung boses na may palabiro lagi kungdi yung boses na panglalaki talaga yung boses na hindi agad naguusap hinihintay pang may magtanong.. hay GOD eto nanaman aq in love nanaman aq "INLOVE"????? well ewan basta since nagkakwentuhan kami ni Jan halos araw araw nagpupunta xa sa bahay I mean hindi nagpupunta dumadaan lang pala kunting kwento kaya yun I never feel nung una na kinikilig aq sa kanya siguro kaya pala dahil nakasara pa yung puso ko dahil nakaharang pa si Ricky pero ngayon tanggap ko na as totoo na talaga to' wala na talaga qng nararamdaman for him, biniro ko pa nun si Ricky sabi ko pweding kuya nalang kita he he he, hindi pumayag ang panget daw tingnan x bf naging kuya he he he kasi he asked me kung kami na ba daw ni Jan kasi napapansin niang madalas daw kaming magkakwentuhan I told him na ewan ko ( totoo naman there's no real score) basta I know masaya ko kapag kausap ko sya, Sabi nia sa wakas daw nakalimutan ko na sya, Hinampas ko sa braso ang hinayupak sa lagay pala iniisip nia na mahal ko pa sya. Thats the night na isinuko ko na si Ricky and I admit to my self na may pumalit na sa puso ko.. I just wish hindi xa katulad ni Ricky.... I hope his not a heart breaker....................
to be continue.........

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 3

After his graduation ceremony, I got home pero sandali palang aqng nagkukulong sa room q when my brother told me na nasa labas ng bahay si Ricky and he want to talk to me... huminga aq ng malalim sabi ko sige bahala na pero sa munti qng puso umasa pa rin aq na maayos namin ang lahat, handa na aqng magpakatanga ewan siguro dahil xa ang kaunauhang lalaking naging especial sa buhay q bukod kay daddy at sa dalawa qng kapatid.
Sa tapat kami ng bahay nagusap, I saw him serious at the first time, ni hindi q makita yung Ricky na magulo, maingay, malalimbing at yung ngiti palang nia na nakakapagkompleto na ng araw q, ni hindi q makita yung Ricky na minahal q sa loob ng tatlong bwan.... I heard his deep breath parang may nakabara sa lalalumnan nia na gusto niang tanggalin its take a couple of second when he start the word na sa tanang buhay q hindi q na gustong maulit pa ulit sa pandinig q..... Buong akala q kanina habang bumaba sya sa stage after he taking his diploma haggang sa makuuwi aq sa bahay naihanda q na ang sarili q sa pagakakataong to, but I never realized na kahit na gaano ka kahanda sa isang bagay lalo na kung sa masasaktan ka hindi parin pala sapat ang paghahanda dahil when time na dumating nayung panahon na yun mas masakit pala yung mararamdaman mo kesa sa pinaghandaan mo. He say " we could be friend naman diba, madami namang jan iba" well my pride parin naman aq kaya I told him " yah why not " then I left him, dumeritso aq sa loob ng kwarto umiyak aq ng walang kahit na anong ingay, sinarili q lahat ng sakit, and that time that the first time I feel the feeling na I’m all alone, hindi aq pweding magsalita sa mommy q bcoz I know its not a good idea, wala rin yung mga kaibigan q dahil vacation time, so I just alone, crying by myself.... Naramdaman q yung ng sinasabi nilang parang isang libong aspiling tumutusok sa dibdib mo, yung mumunting sakit sa tuwing aalalahanin q yung mga sandaling magkasama kami... sa mga araw na yun I never saw myself nadarating ang araw hindi q na kayang tawannan at ngitian ang mga araw nayun..
But I need to move on kung may isa mang bahagi ng pagkatao ng daddy q ang naiwan nya sakin isa roon ang pagiging matapang. Hinarap q kahit gano kasakit kahit na magsuot aq ng maskara maipakita ko lang kay Ricky na hindi aq magluluksa ng dahil sa kanya. Hindi naging madali but I try to be civil to him, every time na nasa house sya for my two brother I just ignored his presence ginagawa ko ang dapat qng gawin, Kapag kinakausap nia q sinasagot ko lang sya ng dapat sagutin. Mahirap pero na kaya q... Until one day I accept the fact na talagang ganun na nga lang hanggang dun nalang yun, sinabi q sa sarili ko siguro hindi sya yung lalake for me, mayroon pang darating at I know higit pa kay RICKY ang lalaking iyo.....
Hiinarap ko ang buhay q sa labas ng relasyon namin ni RICKY I back myself where when it was before I fall in love for the first time. Nanjan naman sina BOGS , MAY and LOVE para suportahan aq. They day must be go on, minsan nakakausap q na si Ricky ng walang galit ewan q siguro nga magaling lang aqng magtago or maybe hindi talaga ganun kalaki ang pagmamahal ko kay Ricky kaya madali ring nawala ang sakit.. Until one day natanggap q na ang lahat mas naa-appreciate ko pa si Ricky ngayun kesa noon, mas nakilala ko kung sino xa sa kabila ng lahat Ewan ko kahit ganun katrantado ang x bf ko may itinatago rin palang hiwaga sa buhay siguro nga masyadong naging mabilis ang pagkilala namin sa isat isa kaya hindi kami nag click pero at least now ok na kami... sa nagdaang araw mas masasabi kong mas gusto ko pa yung Ricky na nakikita ko that time kesa yung Ricky na nanging bf ko.

to be continue..........

Tuesday, February 12, 2008

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 2

Sa pagkawala ng nagiisang taong nakakaintindi sakin at nakakapagpadama sakin na tao rin aq na marunong masaktan at marunong magmahal hinanap ko sya sa lahat ng taong makakasalamuha ko, sa mga taong naging bahagi at magiging bahagi ng buhay q. Unfair mang sabihin pero sa tuwing magkakaroon aq ng relasyon hinahanap ko yung mga katangian ng daddy q kung paano nia minahal ang mommy q kahit na alam ko na walang makakahigit dun..


Si Ricky ( Ricardo Manalo ) he is my first boyfriend. I was eleven years old when I fall in love to this bastard guy he he ( no I have no to bitterness to him it just that every time I saw him there’s a feeling of angry) Well I meet him dahil kapit bahay namin sya madalas syang kasama ng mga utol ko dahil nga wala ng tym si mommy para bantayan kami dahil she working hard mula ng mawala si daddy kaya ayun naging palaboy na kami kahit na dati hindi mo kami makikita kahit manlang isang sigundo sa labas ng bakuran namin. We became friend actually nung una hindi ko pinapansin yang kumag na yan eh ewan ko ba kung bakit one time pumunta xa sa calssroom q nagbigay ng siopao, first ang akala ko talagang ganun lang sya saka sabi nia dinadalaw lang daw nia si mam de leon kasi dati nilang adviser so para sakin baliwala lang hanggang napansin ko lagi na nyang ginagawa... pumupunta sya sa classroom q every recess time kung di siopao kahit na anong tinapay ang pinibigay sakin and madalas nia kong hintayin sa uwian at sabay kaming umuuwi, well of course aqng si gaga wala lang yun pero sabi ng mga classmate q nanliligaw daw si Ricky kaya one time na sinabayan nia ulit aqng maglakad pauwi I asking him why he did all this things.... ewan q kung ano ang dapat qng maramdaman that time siguro dahil sa murang isip ko at syempre firstime kong marinig na " NILILIGAWAN KITA" para aqng tanggang naturete walang nagawa kungdi tumahimik.. pero alam mo yun yung pakiramdam na para kang binili ng isang pinakagusto mong laruan kahit na alam mong imposible mo yung makuha, ang sarap ng feeling, para aqng nasa ulap,,, kung baga sa may tama naka-drugs yata aq... after one week naging kami ( and landi ko noH) siguro talaga lang ganun kasi first time kung maramdaman.. until now I still remember kung anong petsa yun ( January 12, 1996) wew grabe that three days b4 his birthday.. and since then sabay kaming kumakain sa recess, hinihintay nia ko sa pag-uwi pero naghihiwalay kami sa kanto ng karsada namin dahil you know na minor pa kami that time. Sa tuwing may practise naman ng Drum and Lyre binabalikan nalang nia q para sunduin.. Hay kung titingnan mo nung time na yun ang perfect ng concept ng relasyon namin... kung may maganda mang naidulot sakin nun si Ricky yun yung mailabas ko kung ano yung tunay qng nararamdaman ko... dahil nga bawal pa kami sa bahay nanging lihim lahat ng galaw namin.. pero lagi parin syang nasa amin kaya lang sekreto lang ang pagiging mag boy and girlfriend namin... yung una qng matanggap yung sulat nia nagaway kami dahil pinagselosan q yung classmate ko na si Donna hindi ko alam kung pano aq natutong magsulat ng love letter basta ang saya saya q sa tuwing may sulat sya sakin... kadalasan kasi nagtatapo aq at aamuin nia q sa pamamagitan ng sulat... ewan q sabi nila swerte q ko daw dahil hindi lahat ng lalake may lakas ng loob sumulat ng love letter... that time din nagsimula aqng gumawa ng diary (grabe nanghihinayang nga aq sa diary qng yun kasi tinapon q when we break up) Kung ang mga pagbabago sa buhay ko hindi ko napaghandaan well I never been expected na lahat ng yun pweding mawala ng isang click lang. Parang remote control bigla nalang pinorward natapos agad....
Sa tatlong bwan naming relasyon ni Ricky I admit hindi naging madali ang lahat coz we know we are not in legal ages that time pero hindi iyon ang naging problema namin we got a problem na nag-umpisa sa mga kaibigan nia at kaibigan q. Sad to say na hindi q napaghandaan kung paano sya mawawala s buhay q katulad ng hindi q pagiging handa sa pagkawala ng daddy q.
The problem start with AXCEL
( until now I never ever forget that name kung may isa man aqng taong isusumpa sya yung uunahin q ) classmate sya ni Ricky and sad to say hindi lang basta classmate she is one of those Ricky's ex girlfriend. I don’t know what she want for me basta isang araw hinarang nia q and asking kung aq daw yung kinalulukuhang babae ni Ricky, siguro naman kahit na sinong babae kahit na hindi aq sanay sa away mapupunti sa pagakakatanong nia but I ignore her from the start pero hindi na aq nakapagpigil the next time she do it at hindi lang sakin kundi pati narin sa mga classmate q na friend ko rin.. I don’t want to detail lahat pero I can say nasaktan aq for the first time dahil He (RICKY) never try na ipagtanggol aq he can only say iwasan ko nalang daw makabangga yun tropa ni AXCEL. I try, ginawa q yun para sa kanya para matahimik na ulit kami but one day ewan q why all that thing happened siguro dahil yun na talaga ang nakatakdang mangyari. AXCEL asking me na magusap kami, wala na daw gulo, wala na daw away, then para sa inaakala kong ikakatahimik ng lahat pumayag aq but I never expect na iyon ang pinakamalaking pagkakamaling gagawin ko for the first time in my life. When I went sa lugar na paguusapan namin ni Axcel I never imagine na madadatnan q rin dun si Ricky, the first time I got my eyes on him I feel something strange, I feel there something wrong, I know it kaya I make myself calm and just let them to do what they plan to do. And then Axcel start the story, from the time na nagkakilala kami ni Ricky until the time he say he want to court me... pero sa lahat ng kwentong yun isa lang ang napakinggan q ng totoo Ricky used me just to make near to my best friend and there’s no other than LOVE, may isang bahagi ng utak q ang nagsasabing hindi totoo pero may isang oo, dahil kundi bakit nandon si Ricky, why he let Axcel doing it to me on the front of him, I want to cry pero hindi q ginawa. Bcoz I know kapag ginawa q yun mas lalo aqng magiging talunan. After that long talk I looking for Ricky's presence pero wala na sya roon ewan q kung matagal na syang wala dun, hindi q rin alam kung narinig nia lahat ng sinabi ni axcel... and in the end I going home with my little pieces of my heart...a broken heart... I don’t know kung pano pa q nakauwi basta pakiramdam q nun pasan q lahat ng problema ng mundo, I admit mas naramdaman ko ang sakit ngayun kesa nung mawala si daddy…( sorry po but I just be honest) pinilit qng maging normal sa harap ng mga taong makakakita sakin, kahit nang dumaan si Ricky para sa kapatid ko I never show him my real feelings, pero nang magisa na aq sa room q I cant hide parang may mumunting aspiling tumutusok sa puso q, ang sakit sakit, ang hirap huminga, kahit na anong gawin q hindi ko mapigilan yung sakit.. Ilang araw aqng ganun, ilang araw q ring di kinausap si Ricky or maybe hindi nakausap dahil he never attempt to talk to me after that day, pati si LOVE hindi ko nagawang pansinin, ewan siguro dahil kahit hindi nia kasalan sya parin yung dahil why I hurt now, pero tanga ako kung paninindigan q yun hahayaan ko ba yung ilang taon naming pagiging magkaibigan ng dahil lang sa walang kwentang lalaki... kya I say sorry to LOVE naayus namin lahat, we back to normal katulad ng dati and believe me galit na galit sya kay RICKY and I feel happy for that siguro dahil kahit nasaktan aq hindi parin naman sya magiging masya dahil he never get want he want....
After a week grumaduate na si Ricky, kung meron mang magandang nangyari sa panahon na yun ipinagpapaslamat ko na patapos na yung classes, Graduate na xa and that’s mean I never saw his face sa araw - araw kung saka sakali.... pero hibang talaga aq tanga pa nga yata dahil after RICKY'S than to me I weak up early just to see him getting his achievement, nanood pa aq ng graduation nia and the time I heard his name calling from stage I never let may eyes got from him... bcoz I feel that’s the last time na matititigan q sya kahit manlang sa malayo.. kasabay ng pagababa nya sa hagdan ng stages tinanggap ko ng iyon narin ang katapusan ng lahat para samin... and I never failed that feeling dahil ng araw din yun
( APRIL 1, 1996 )
he went to our house and talk to me.....

to be continue..........

Monday, February 11, 2008

Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 1

Sino nga ba ang nakakakilala sakin? Do I even know myself that much...siguro hindi kasi minsan kung sakagustuhan qng mapasaya ang iba I for got hu real I am or maybe I hide the real me............ minsan nga iniisip q meron nga bang gustong makakilala kung sino ang totoong aq bcoz I know hindi un importante sa kanila... they didn’t see, or they didn’t want to know hu real I am most important to them are the things that I can do and the things that I can give to them.... and even I give all that I can hindi parin yun sapat sa kanila they judged me before I could speak....... well now I think I doing right, I’m tripping my mask for every one too see and to judge, this is me... the real KATHRINA, the real SODHEL, the real ATE, that you never knew...........

Eleven years old palang aq when my dad past away, aq ang unang nahirapan saming tatlong magkakapatid dahil aq ang malapit kay daddy, mahirap kasi lumaki aq sa kanya, masakit kasi napunta sa balikat q yung mga bagay na dapat hindi q pa pinapasan, hindi lang kasi si daddy ang nawala samin that time kasama nung naglaho pati narin buong pamilya namin, si mommy nangibang bansa we know para samin yun pero ewan siguro nga iba lang pananaw q dahil aq kahit magutom aq hindi q hahayaan iba magpalaki ng mga anak q. hindi na nga practikal kung san hindi pero aanhin ko lahat ng luhong kaya kong ibigay sa mga anak ko kung mismong mga anak ko ang kapalit nun. hindi q alam at di ko inaasahang maiintindihan nio ko pero yun ang pananaw ko kasi yun ang naranasan ko... kayang ibigay samin lahat lahat ng gusto namin, lahat ng material na bagay naibigay NYA pero yung isang bagay na kailangang kailangan namin yun ang hindi nia kayang bilin para samin... I hate to say this pero galit aq sa mommy q dahil I know kaya naman naming mabuhay ng samasama kung ibaba lang nia yung pride nia sa mga kapatid nia pero she didn’t to do that dahil hindi sapat sa kanya ang sapat lang gusto nia yung sobra sobra... I know siguro aq na pinakamasamang anak sa buong mundo dahil sa iniisip q pero yun yung nararamdaman q she give all the things kahit hindi namin hinihingi and afterwards I know darating ang araw na isusumbat nia samin lahat yun but its ok I know naman anak nia lang kami (AKO) lang pala dahil pagdating sa sisihan at panunumbat AKO lang ang maykarapatang makatanggap... siguro isa na rin yun sa mga reason ko why I never feel na may pamilya aq dahil every time na may mangyayari nasa akin ang sise.... I thanks her for all the things she done for us. magandang buhay, magandang kinabukasan at matiwasay na pamumuhay, pero sila lang ang masaya dahil hindi aq... Materiosa aqng tao pero dun lang sa mga bagay na kaya qng abutin at alam kong kaya kung makuha, pero kung ilalahad mo sakin lahat ng ginto sa mundo kapalit ng mga taong makakapagpasaya sakin sorry kaipokretahan mang sabihin pero okei na q sa yaman ng kaligayan kesa naman kaya ko ngang bilhin lahat ng bagay sa mundo pero hugkad naman ang kasayahan sa buhay ko.
When Daddy died natuto aqng makipagbarkada to hide the pain and sadness nanararamdaman q... ang dating sodhel na nasa bahay lang nagdradrawing at nagbabasa ng kung ano anong libro, nakikipaglaro sa mga batang pinsan nia naging KATHRINA na palaboy, palaban at rebelde... hindi q naman masasabing napasama aq sa mga salbaheng kaibigan dahil ang totoo napabuti pa aq... nang mabarkada aq sa school nasali aq sa ibat ibang activities ng eskwelahan pero mas nanging active aq sa drum and lyre dun q nakilala sina MAY and LOVE my two loyal bestfriend.... ang dami naming pinagsamahan tawanan, iyakan, problema, away higit sa lahat mga love story naming pang teleserye he he he nalala q pa nun yung first boyfriend q na muntik pa naming pagawayan pero buti nalang masmatibay ang pagkakaibigan namin kesa ang ano pamang kabaliwan. Of course paano q nga ba makakalimutan ang nagiisang boy best friend q si BOGS ang pinakahabuling lalake ng rosario ocampo wew bestfriend q palang si bogs ang dami nang nagtataas ng kilay sakin, lagi kasi kaming magkausap at magkasama hindi nila alam close lang kami ni bogs dahil pinapakopya ko xa tuwing may test (joke lang) pero totoong tao si bogs hindi lang basta aso he he he joke kahit nakagraduate na kami ng elementary nanjan parin yan sa lahat ng best friend q bukod kayna LOVE and MAY sya ang madalas dumalaw sakin sa bahay magkaiba kasi kami ng skol na pinapasukan nung high school pero hindi parin naputol ang kominikasyon namin kahit hanggang ngayon.
Lumipas ang araw, bwan pati taon akala nila natanggap q na pagkawala ni daddy sa buhay namin pero hindi itinago ko lang yun sa maskarang ginamit q para maging matatag.. Inilabas ko ang pagiging KATHRINA q pansamantala kong itinago ang SODHEL na pinalaki ng daddy q pero sa tuwing darating ang oras na kailangan kong matulog hinahanap ko yung SODHEL na walang muwang, yung inusenteng batang walang alam gawin kungdi ang maglaro, magbasa, magdrawing at manahimik sa bahay, pero kasama naman nia yung nagiisang taong nakakaintindi kung sino sya, yung nagiisang taong kakampi nia, yung nagiisang taong nagmamahal sa kanya maging sino man sya..... sa tuwing hihiling aq una q hinihiling makasama syang muli (daddy) pag nangyari yun masasabi q ng mahal nga aq ng Diyos na sinasabi nila.
. . . . .to be continue.........