Sa paglipas ng mga araw unti-unti naming nakasanayan ang bagong buhay na iniwan samin ni daddy. Sa umaaga maswerti na kaming may pandesal at kape. Sa tanghalian mas pinipili q ang wag nalang umuwi minsan sumsama q kahit kaynino sa mga kaibigan q sa paguwi pero hindi nila alam para lang makikaain he he he (pero dun lang sa nagyaya na samahan silang umuwi hindi q nga alam kung alam nila yung sitwasyon q pero sina Migz at Billy ang laging nagyaya sakin sa kanila) kapag may padalang pagakain minsan si mommy syempre sa skol aq kumakain. sa gabi naman ayos na sa min ang noodles o pansit kanton tuwing friday naman may dunkin donut kami dahil may benta si mommy. Kahit naman ganun na buhay namin alam namin masay naman kami dahil samsama. Minsan ngalang inuuna ni mommy ang pagaaral namin kapag may mga project sa skol at dapat bayaran yun ang inuuna buti kamo kilala ni mommy adviser q at ni kuya kaya nauunawaan nila yung sitwasyon namin. Kaya kahit mahirap sa una, unti unti ko nang ibunukas ang isap ko. Sinabi ko nalang na hindi mangyayari ang lahat ng to' kung walang rason at alam ko nanjan si daddy, nasa tabi tabi lang hindi kami kayang pabayaan nun. Hindi na kami kayang iwan lalo na si mommy ng ganun ganun lang.Mastapadali ang pagtanggap ko sa sitwasyon sa tulong ng tropa, araw-araw ka ba namang pumasok sa skol na puro mga kalukuhan ang bubungad sayo, (ewan ko nga ba kung paano kami natagalan ng 10 bwan ni mam he he he) sa loob ng 5 araw sa isang linggo na magkakasama kami habang tumatagal lalong kaming nagiging maingay lagi ngang nakakalampag kami ng kabilang kwarto sa ingay namin he he he wala naman silang magawa dahil lesson namin yung pinagiingay namin. Boring naman kasi yung mga lesson kaya kapag pinapabasa o pinapakanta kami ni mam (dahil music adviser namin xa) nilalakas namin ang basa' ata kanta para magkatuwaan tuloy lumalabas ang tunay na mga sentunado. Mga sira ulo kasi kaya nga kadalasan pinagsusulat nalang kami ni mam he he he he para daw hindi nya marinig yung magaganda naming boses he he he. Sa mga sumunod na bwan naging busy kami pareho ni Bogs kaya hindi kami madalas magkita malapit na kasi ang sport fest kaya he need to practise para sa tournament (varsity player ng baseball si bogs and he is one of the star player) galing noh! and me busy sa mga activities sa school lalo na sa loob ng classroom at sa DNR kailangan kasi rin namin magpractise para sa nalalamit ng sport fiest kasi parang kami ang tatayong cheer ng mga player. So after classeskanya kanya muna kami. Yung mga mababait namin tropa na wala namang pakinabang sa school kundi ang mainlove at manggulo eh naiiwan sa classroom minsan nakikigulo sa practise namin ng DNR kasi nga si mam naman ang adviser namin dun. Kadalasan si Billy at Migz kasabay kung umuwi dahil member din sila ng DNR. Kaya halos sa loob nalang kami ng klase nagbabanding. Lately nga napapansin q si Mr. cute kinakausap na q eh pero formal lang (asa pa q) he he he kasi nga kami ang inatasan sa bawat section namin na magcheck ng attendance at mga dapat ginagawa puro naman kasi activities sa THE. Ewan q nga kung nalaman o nahalata ni kuya Rene na crush q si Mr. cute kasi oneday ba naman nilapitan aq ng hinayupak after na may tanungin sakin si Jhun sabi banaman (hoy kilig sya) syempre aq nagulat (ofcourse no hindi pa q baliw para umamin) sabi ko bakit naman aq kikiligin, sabi ni kuya Rene bagay daw kami ni Jhun matalino rin daw yun sa klase nila (care q anong connection!) hay naku kaya para makaiwas sinabi q nalang na wala aqng crush kay Jhun (naku mahirap na im not yet ready for anothe heart attact. he he he) Pero simula nun ginalit na nila ko kay Jhun parang nahiya tuloy yung tao sakin hindi makatingin ng diretso. Pero hinayaan ko lang sila nunkang umamin aq he he he.
Sa practise naman ng DNR dun nagungulit si Thimothy ewan ko ba sa batang yun kung ano nakain at nagkakaganun sakin. Araw - araw nalang na may practise nandun sya paikot-ikot kapag break time lumapit sakin at nakikipagkwentuhan. Ganun at ganun rin man ang sinasabi nagpapacute he he kya hinyaan ko nlang muna sabi ko nga sa sarili ko nun pagaaral muna aasikasuhin ko kaya kung nao man ang mangyayari sa lovelife q magpapatianod nalang aq kung san aq gustong dalhin ng agos ng buhay. pero ewan q ba kung bakit tila yata sinusubok aq ng pagkakataon isang gabi kasi naghiram ako ng libro kay Jun-jun ( Jonathan Geromillio) (pinsan ni Jan ha hindi si Mr.Cute) hindi ko alam na nandun si Jan sa tabi nia nandun lang kasi si junjun sa tambayan kayna doyet malay ko bang katabi nia yung hinayupak niang pinsan kaya ng umalis si jun para kunin yung librong hiniram q hindi q alam ang gagawin ko kung tatakbo ba ko o susundan ko si jun pero nakabalik na si jun sa pwesto ko nandun parin aq wala lang hindi lang kami nagkibuan habang nakaupo sya sa tambayan, aq nakatayo pero pareho kaming nakatingin kung saan san. Hindi ko alam kung bakit ganun ang nararamdaman q hindi q alam kung bakit ganun nanaman ang tibok ng puso ko para nanamang nahihirapan aqng huminga hindi dahil sa inaatake aq sa puso kundi dahil alam q may ibang dahilan dahil nanjan lang sa malapit si Jan. Kahit anong pilit qng isaksak sa isip ko na dapat magalit aq sa kanya dahil tinalikuran nia q nun pero parang imbis na galit ang maramdaman q excitement lalo na ng ginalit kami nina doyet at jun bago aq umalis pero nanghinayang rin aq dahil ni wala aqng nakuhang sagot sa kanya pero nakangiti sya siguro yun nalang ang nagbigay ng pagasa sakin. Yung ngiting yun ang nagsasabing mahal pa nia q ( minahal nga ba nya q kahit nun?) pero ewan q hindi na importante sakin yun basta ang alam ko gusto ko yung nararamdaman q gusto ko yung feeling na alam kung may pagaasa pa kong mahalin ni jan. Baliw nga yata aq sabi nga nina Joan at Kitty bulag aq hindi baliw kasi kung baliw aq baka daw isinumpa ko si jan ng talikaran nia q pero sahalip daw nagbulagbulagan aq sa kung ano ang dapat kung maramdaman at sa mga bagay na dapat kung gawin. Ah oo siguro nga baliw, tanga, bulag aq lahat yun nasakin na eh anong magagawa q mahal ko yung tao. Kaya the last time we talk at tanungin nia q kung pwedi pa syang manligaw sakin hindi na ko nagdalawang isip sinagot q na sya( yah oo na tanga na q kami na ulit) Basta ang alam ko sumusunod lang aq sa agos ng buhay kung san nia q dadalhin. Isa pa ginamit qng sandata yung nararamdaman q para kay Jan para kahit papano makalimutan q kung gaano kalungkot sa bahay, kung gaano unti-unting nilalamon ng kalungkutan. Kaya para hindi ko yun maisip lumalabas nalang aq. Kahit araw araw aqng napapagalitan dahil nasa tambayan aq gabi-gabi okei lang basta kasama ko si Jan. Nagkukuwentuhan, nagtatawanan at hingit sa lahat masaya ang pakiramdam basta kung masasaktan man aq ulit ang importante naramdaman ko kung paano naging masaya.
to be continue.......
No comments:
Post a Comment