Siguro ganun talaga kapag nagamamahal you dont care kung ano ang sasabihin ng iba. Wala kang pakialam kung ano ang mangyayari o anong nangyari noon ang importante lang sayo kung ano ang meron ka ngayon at kung ano ang nararamdaman mo. Sa sitwasyon namin ni Jan wala aqng pakialam kung ano man ang nangyari samin dati ang mahalaga kung ano ang meron kami ngayon. mahal q sya at yun ang importante. I give him a second chance dahil i believe na this time kung hindi man nya ko mahal i assure mamahalin na nya q. (hope so)Sa pagdaan ng mga araw naging maayos ang sitwasyon namin ni Jan nagtatagal lang kaming magkausap kung araw ng biyernes ng gabi at sabado ng gabi kasi pareho kaming may pasok. Sa school naman naging maayos yung score sa sport fiest. galing nga nanalo sina bogs kaya lalong kailangan nilang magpractise dahil may laban sila sa marikina kalaban yung mga nanalo sa ibang district. Naging busy rin aq dahil sa dami ng project mag sesecond grading na kasi kaya naghahapit. Tuwing weekend nalang tuloy kami nagkikita ni Jan. Pero si Thimotheo grabe until now nangungulit parin pero di q naman pweding sabihin na may Bf aq edi nalaman ng kapatid q. Si mr. cute naman ok lang kami hindi na sya masyadong mahiyain ngayon nagbibiro na nga eh. Buong akala ko kasabay nang unti-unting pagkaayos ng pamilya namin dahil nagkaroon na si mommy ng permananterng pagrarasyonan ng patahi nia kaya kahit papano nanaktawid na kami sa hirap ay ganun rin magiging kaayos ang relasyon namin ni Jan. Pero sa pagdaan ng mga araw napapansin qng di ko nanakikita si jan, (muli nanaman aqng kinabahan)kahit weekend hindi na sya dumadating kaya nagtanong aq kay doyet ng hindi nia nahahalata sabi q nakita q si jec sa gdr ng araw na yun kahit hindi sabi ni Doyet wala naman daw sa Gdr si jec at baka hindi muna makapunta dahil may bagong bf na. Kaya kahit konti nawala yung agam-agam q inisip q baka busy dahil nga may peperiodical test. Pero hindi na q nakatiis dahil halosdalawang linggo ng tapos ang test hindi parin sya nagpapakita sakin kapag tinatanong ko sina jHun at Doyet sabi nila kanina daw nasa labas pero ng maggagabi na pumasok na daw dahil may pinapanood daw na teleserye. Kahit papano hindi q man gustuhin pero nasaktan aq ganun lang ba yun dahil lang sa isang palabas na sinusubaybayan nia hindi manlang nia masabi sakin na hindi sa makakapunta sa tambayan para makita aq o kahit manlang sana sandali kausapin nia q ayus lang naman yun kahit hi lang o tanungin kung kamusta na q ok na yun sakin pero bakit ganun si Jan, wala ba talaga kong halaga sa kanya. halos magtatlong bwan palang ulit kami nagkakablikan ganito nanaman ba ewan ko pero tanga na nga siguro aq dahil nagawa ko pa syang sulatan kahit ni minsan hindi ko nagawang aq ang unag sumusulat sa lalake, dahil kung sumulat man aq sumasagot lang aq sa mga sulat nila pero kay Jan ewan ko kung paano sarili kung dignidad nagawa kung lunukin para sa kanya. Nang ibigay ko kay doyet yung sulat umasa ko na kahit papano magiging ok rin ang lahat. Pero gumuho ang lahat ng yun. Dahil may practise aq ng DNR ginabi kami ng uwi ni Billy kaya sa GDR kami napadaan at di sa Plaza hindi pa kami nakakarating sa tambayan sinalubong na q ni Doyet sabi nia bumalik daw aq agad may sasabihin sya. well aq naman sa excited pagakakain ng hapunan nagpalusot agad aq sa mommy q kaya nagpunta agad aq kyna Doyet kung alam q lang na ang pagbalik sa lugar na yun ay parang pagpapatiwakal sa sarili qng puso sana hindi na q bumalik para malaman q lang na sinabi ni Jan kyna Doyet at ate Minerva (ATE NINA DOYET AT TATO) na ang hab-haba q daw sumulat nakakatamad daw basahin., nakakaantok. Gusto kong umiyak ng mga oras na yun, pero nunkang gawin q yun sa harap ng ibang tao minsan na qng bumaba para sa kanya kaya hinding hindi na q papayag na pati buong pagkatao ko tuluyang mawala. Nag stay nalang aq dun nakipaglaro ng valleyball kayna Doyet para kahit papano mawala ang attention q sa sakit na nararamdaman q. Pero bago q matulog iniyak ko lahat-lahat pero pinangako ko sa sarili q na iyon na pagkatapos ng gabing iyon hindi na q ulit iiyak kahit na anong mangyari.
Katulad ng dati ang tropa ang ginawa qng mananggalang para makalimutan ko ang sakit at lungkot. Mahirap man pero kinaya ko. Simula noon iniwasan kung mapadaan sa GDR kahit na anong mangyari hanggat maaari iniiwasan ko kahit makasalubong man lang sya. Kahit na anong balita ang sabihin nina Doyet iniiwasan ko na lang makarinig ng tungkol sa kanya. Tinuon ko ang sarili ko sa pagaaral at sa ibat-bang activities sa school. Mula skwelahan tuloy na q sa bahay sa gabi hindi narin aq lumalabas para maiwasan ko nalang sya. Tuwing sabado at linggo kapag nagyaya si Grace na magbike iniiwasan ko nalang ang mapadaan sa GDR para makaiwas ng tuluyan sa kanya and good for me dahil napagtagumpayan ko yun hanggang unti unti kong nakalimutan ang muling pagkabigo ng puso q.
(nakalimot ka nga ba)
Sa dami na nangyayari sa buhay q hindi ko namalayan ang pagdaloy ng panahon. Nakapagisang taon na kami kay daddy, dalawang taon na kaming di nakakauwi sa tereza para magtirik ng kandila dahil na kay daddy kami sa araw ng undas. Tapos ngayon malapit na ang pasko dalawang taon na kaming walang santa claus. Samantalang dati dati bago palang pumapasok ang november may mga regalo na sa bahay para may bubuksan kami pagdating ng pasko pero ngayon tila kahit pagkain namin sa pasko katulad nung last year hindi pa namin sigurado kung magkakaroon. Tapos na ang sport fiest so back to normal ang buhay naming magtrotropa lalong lalo na ni Bogs sayang nga lang at hindi sila nanalo pero aus na yun at least naka abot sila sa distict. Dahil mag chri-christmas na naging busy naman kami sa pagdedecorate ng school at sa DNR naman may caroling program kami kaya nagprapractise parin kami gabigabi. May nagdonate from district ng malaking drum kaya excited ang buong team to used that kaya kinakailangan ng bagong member na lalake na ubod ng laki na kayang buhatin yung bombo na yun. Well walang hilig si Mr. cute sa music kaya hindi sya nag audition si thimoteo naman hindi bagay yung taas nia kahit malaki ang katawan nia. One day sabi ni mam may nahanap na daw na new member na gagamit ng bombo and guest wat kung sino yun, No other than th bestfriend of ithimothy Rosalio daw ang pangalan kala ko nga Rosario eh kaya ngataka aq i thought she is ayun pala he is, ROSALIO pala (ROSALIO ROSARIO) kinuha daw kasi yung name nun sa pilyedo nia. Hmp wel we see.
And atlast i meet Rosalio, Thimothy introduce him nakikita ko na sya nun sa tuwing magpapapirma kami about sa DNR practise pero i didnt emagine na sya ang mapipiling new member ng DNR wala kasi sa itsura nia parang napaka rudge tingnan ng isa ito i mean pweding pang banda pero hindi ng katulad ng DNR band masbagay sya sa rock band. Well as was i say matangkad sya, maputi ng kundti ( like mr. cute ) maganda yung mata ( pero mas maganda yung kay mr,cute) and inshort cute rin at may itsura kaya lang mas cute parin yung mr. cute ko kasi parang clean and neat si mr. cute pero ang isang to' like a mature type. As far i heard dahil iniinterview na sya ng mga mahal kong ka band mate eh like mr. cute transfer rin pala sa sa skol namin this year ( so i wonder kung bakit nagyon ko lang sya naklita dito sa ROES like JUN) and like Zen and Roger galing din sya sa Floodway. I think sa pagkakatanda ko he is in the same ages us mr. cute. Natigil din yata sya sa pagaaral bcoz nagpalipat lipat sila ng tirahan. And you know wat may first impression "mayabang" and "feeling closed" agad kahit na new palang sya sa DNR, wala lang naprepreskuhan lang aq kasi parang kelan lang sya napasali sa band eh nagagawa na nyang magbiro ofcourse i dont care and i dont mind if makipagbiruan sya sa iba, pero yung aq yung biruin nya napataas yung kilay q you know me may pagkataray din aq eh diba he he he hindi aq ganun nakikipagbiruan sa mga people na hindi q close pero sabi nga ni Thimothy talaga daw ganun yun feel @ home agad (Hmp ok ) Pero nahalata kaya ng tukmol na naoofend aq kaya ayun after ng practise he say sorry sakin syempre naman sabi ko ok lang yun kasi i dont want to be rude naman noh. So thats the start of a good friend with Rosalio. (friend nga lang ba)
To be continue............
(nakalimot ka nga ba)
No comments:
Post a Comment