They say na hindi porket sinabi mong first boyfriend xa, xa na yung first love mo kasi aq hindi xa (JOHN RAYMOND SANTOS) yung first boyfriend ko pero xa yung first love q you know why kasi ang bukod sa xa lang yung lalakeng minahal ko higit sa sarili q sya rin lang yung lalakeng binalikbalikan ko kahit na ilang beses pa nia qng nasaktan. I admit nung una I used him @ first kasi akala ko I still in love with Ricky pero habang tumatagal lalo kung nare-realized kung paano ako nade-develop sa kanya.. Kahit na hindi sya kasing sweet ni Ricky he has own way para ipakita sakin how he likes me kasi hindi ko pa alam nun if minahal na niya ko pero aq I know I been in love with him sa unang pagkakataon palang na nagkarelasyon kami..
Dahil summer vacation nun maluwag kaming nakakagala kung saan san basta hindi lang pweding abutin ng gabi... kadalasan sa tindahan lang naman aq, dun rin kami madalas magusap ni Jan pero minsan rin nagpupunta aq kayna Doyet para dun tumambay.. Isang araw nagulat aq nang dumating si Ricky sa bahay nagkukuwentuhan kami tapos dumating si Jan inambaan ng suntok si Ricky, aq naman sa gulat q wala aqng nasabi, basta narinig ko nalang naghahamon si Jan tapos sabi ni Ricky hindi daw nia papatulan si Jan ah ewan ko hindi ko alam ang gagawin ko that time kasi para aqng nasa gitna ng dalawang bato na nag-uumpugan. Pagkatapos nun umalis nalang si Jan when ricky and I left I asked him kung bakit sila magkaaway ni Jan and he told me na hindi daw nia alam baka daw nagseselos??? “ hmp nagseselos why naman magseselos si Jan“. Hindi rin daw nia alam. Kaya nung si Jan naman ang nagpunta sa tindahan sya naman ang tinanong pero ang sabi sakin wala daw yun may kunti lang daw silang di pagkakaunawaan ( suplado) Kaya nanahimik nalang ako total away naman nilang magkaibigan yun diba..kahit na gustong gusto kong tanungin kung talagang nagseselos nga sya.. (Hmp asa pa ko )
Lumipas ang ang mga araw I thought hindi ko na aaminin sa sarili q na nagmamahal na ulit aq pero nagising nalang aq isang umaga mahal ko na pala si Jan. Wala man kaming pormal na salita kung ano talaga ang istado naming dalawa I feel na nagkakaintindihan na kami. Kasi kami ang laging magkatabi kapag nagkukuwentuhan, kapag inuutusan aq sinsamahan nia q at kapag pumupunta kami kayna Ricky magkahawak kamay kami kapag walang nakakakita. Basta kahit walang sinasabi alam ko nararamdaman ko pareho kami ng nararamdaman. Ang sarap ng feeling akala ko si Ricky lang ang may kayang magparamdam sakin ng ganung pakiramdam mali pala aq kaya hindi ganun ang naramdaman ko katulad ng kay Ricky dahil mashigit na saya at kaligayahan ang mararamdaman ko kay Jan.
Pero bakit ganun tila kung finoward yung relasyon namin ni Ricky para matapos agad maslalo naman yatang pinabilis ang pagpoporward ng relasyon namin ni Jan. Magpapasukan na nun tila dalawang linggo nalang natitira sa bakasyon namin kaya nilulubos ko na paggagala kahit na mapagalitan aq ni mommy pero napansin q na ilang araw ng hindi naglalabas si Jan, ni hindi ko nakikitang nagbi-bike para bumili ng kahit na ano alam ko kasing yun lang dinadahilan nia para makapunta samin. Kaya nagtanong ako kay Ricky nung nasa tambayan kami nina Doyet, sana nga hindi nalang aq nagtanong at least hindi aq masasaktan, pero huli na para takpan ko pa yung tenga ko. Sabi nina ricky at doyet kaya daw hindi lumalabas si Jan kasi nasa GDR si jec-jec ( who’s jec-jec) kababata nila Ricky na childhood sweetheart ni Jan na lumipat nang tirahan three months ago. Hindi pa ko nagtatanong pero sinagot na nila aq. Ayaw daw kasing ipaalam ni Jan kay jec na kami na ni Jan (owts sakit ah) saka natatakot daw si Jan na makita ni jecjec na kausap aq. Hindi nalang aq umimik basta tumahik nalang ako kaya nung tinawag aq ng kapatid ko dahil hinahanap na daw aq umuwi nalang aq wala naman pala kong hinhantay. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko parang namanhid yung buong katawan ko daig ko pa sinaksakan ng isang boteng pangpamanhid, pero habang sumisiksik sa utak ko yung mga sinabi nina Ricky unti unti kong naramdaman yung hapdi sa puso ko, hindi ko alam kung paano hindi ko nalamang umiiyak na pala ko sa loob ng banyo. Kung paano ko hindi naramdaman kay Jan yung kilig na naramdaman ko kay Ricky maslalong kakaibang sakit yung nararamdaman ko dahil sa nalaman ko. Nung nakipag-break si Ricky sakin parang tusok ng maraming aspili lang ang naramdaman ko pero hindi ko akalaing mas masakit pala ang saksak ng punyal. Ang laki ng hiwa sa puso ko at habang tumatagal lalong nagdurugo, hindi ko alam kung paano ko nagawang tumahan at harapin ang mommy at mga kapatid ko na parang walang nangyari. basta nung matutulog na q saka nalang aq ulit umiyak, ganun pala yun nakukunsensya q dahil nung una ginagamit ko lang xa para pagtakpan yung selos nanaramramdaman ko kay Ricky ayun pala aq ang nagamit dahil ngayun lumalabas na kaya lang nadevelop si Jan sakin dahil iniwan sya ni jec owtsssh ang sakit nun grabe daig pa talaga ang totoong sugat ang hapdi at ang mahirap pa alam kong walang madaliang lunas.
Hanggang magsimula na ulit yung klase hindi ko na nakausap si Jan, kahit manlang ni ha ni ho wala aqng narinig sa kanya. Gusto ko xang sugurin sa bahay nila para sampalin at iuntog ang ulo sa pader para makabawi manlang aq kahit na kunting sakit pero alam qng hindi ko kayang gawin yun. Sa tuwing dadaan ako sa tapat ng bahay nila nag-iiba ang tibok ng puso ko, natatakot ako na makita xa dahil baka ako nanaman ang sumuko. hindi ko kasi alam kung ano ang sasabihin sa kanya, magagalit ba ko o ano ah ewan ang hirap magmahal....Naghusto nalang aq sa mga balita na nasasagap ko kay doyet about him hanggang magsawa na ko kakahintay na kakausapin nia ko at sasabihin sakin kung ano ang tunay nanangyayari. Kaya pinasya ko na dun nalang aq samin lumalabas nalang aq kapg inuutusan para makaiwas sa kanya tutal pasukan nanaman kaya hindi ko masyadong maiintindi yung sakit nanararamdaman q.. Baka bukas makalawa wala rin yung sakit... Akala ko si Ricky lang iiyakan ko hindi pala….kay Ricky lang pala yun nagsimula... and I know madami pa qng iluluha.....
Dahil summer vacation nun maluwag kaming nakakagala kung saan san basta hindi lang pweding abutin ng gabi... kadalasan sa tindahan lang naman aq, dun rin kami madalas magusap ni Jan pero minsan rin nagpupunta aq kayna Doyet para dun tumambay.. Isang araw nagulat aq nang dumating si Ricky sa bahay nagkukuwentuhan kami tapos dumating si Jan inambaan ng suntok si Ricky, aq naman sa gulat q wala aqng nasabi, basta narinig ko nalang naghahamon si Jan tapos sabi ni Ricky hindi daw nia papatulan si Jan ah ewan ko hindi ko alam ang gagawin ko that time kasi para aqng nasa gitna ng dalawang bato na nag-uumpugan. Pagkatapos nun umalis nalang si Jan when ricky and I left I asked him kung bakit sila magkaaway ni Jan and he told me na hindi daw nia alam baka daw nagseselos??? “ hmp nagseselos why naman magseselos si Jan“. Hindi rin daw nia alam. Kaya nung si Jan naman ang nagpunta sa tindahan sya naman ang tinanong pero ang sabi sakin wala daw yun may kunti lang daw silang di pagkakaunawaan ( suplado) Kaya nanahimik nalang ako total away naman nilang magkaibigan yun diba..kahit na gustong gusto kong tanungin kung talagang nagseselos nga sya.. (Hmp asa pa ko )
Lumipas ang ang mga araw I thought hindi ko na aaminin sa sarili q na nagmamahal na ulit aq pero nagising nalang aq isang umaga mahal ko na pala si Jan. Wala man kaming pormal na salita kung ano talaga ang istado naming dalawa I feel na nagkakaintindihan na kami. Kasi kami ang laging magkatabi kapag nagkukuwentuhan, kapag inuutusan aq sinsamahan nia q at kapag pumupunta kami kayna Ricky magkahawak kamay kami kapag walang nakakakita. Basta kahit walang sinasabi alam ko nararamdaman ko pareho kami ng nararamdaman. Ang sarap ng feeling akala ko si Ricky lang ang may kayang magparamdam sakin ng ganung pakiramdam mali pala aq kaya hindi ganun ang naramdaman ko katulad ng kay Ricky dahil mashigit na saya at kaligayahan ang mararamdaman ko kay Jan.
Pero bakit ganun tila kung finoward yung relasyon namin ni Ricky para matapos agad maslalo naman yatang pinabilis ang pagpoporward ng relasyon namin ni Jan. Magpapasukan na nun tila dalawang linggo nalang natitira sa bakasyon namin kaya nilulubos ko na paggagala kahit na mapagalitan aq ni mommy pero napansin q na ilang araw ng hindi naglalabas si Jan, ni hindi ko nakikitang nagbi-bike para bumili ng kahit na ano alam ko kasing yun lang dinadahilan nia para makapunta samin. Kaya nagtanong ako kay Ricky nung nasa tambayan kami nina Doyet, sana nga hindi nalang aq nagtanong at least hindi aq masasaktan, pero huli na para takpan ko pa yung tenga ko. Sabi nina ricky at doyet kaya daw hindi lumalabas si Jan kasi nasa GDR si jec-jec ( who’s jec-jec) kababata nila Ricky na childhood sweetheart ni Jan na lumipat nang tirahan three months ago. Hindi pa ko nagtatanong pero sinagot na nila aq. Ayaw daw kasing ipaalam ni Jan kay jec na kami na ni Jan (owts sakit ah) saka natatakot daw si Jan na makita ni jecjec na kausap aq. Hindi nalang aq umimik basta tumahik nalang ako kaya nung tinawag aq ng kapatid ko dahil hinahanap na daw aq umuwi nalang aq wala naman pala kong hinhantay. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko parang namanhid yung buong katawan ko daig ko pa sinaksakan ng isang boteng pangpamanhid, pero habang sumisiksik sa utak ko yung mga sinabi nina Ricky unti unti kong naramdaman yung hapdi sa puso ko, hindi ko alam kung paano hindi ko nalamang umiiyak na pala ko sa loob ng banyo. Kung paano ko hindi naramdaman kay Jan yung kilig na naramdaman ko kay Ricky maslalong kakaibang sakit yung nararamdaman ko dahil sa nalaman ko. Nung nakipag-break si Ricky sakin parang tusok ng maraming aspili lang ang naramdaman ko pero hindi ko akalaing mas masakit pala ang saksak ng punyal. Ang laki ng hiwa sa puso ko at habang tumatagal lalong nagdurugo, hindi ko alam kung paano ko nagawang tumahan at harapin ang mommy at mga kapatid ko na parang walang nangyari. basta nung matutulog na q saka nalang aq ulit umiyak, ganun pala yun nakukunsensya q dahil nung una ginagamit ko lang xa para pagtakpan yung selos nanaramramdaman ko kay Ricky ayun pala aq ang nagamit dahil ngayun lumalabas na kaya lang nadevelop si Jan sakin dahil iniwan sya ni jec owtsssh ang sakit nun grabe daig pa talaga ang totoong sugat ang hapdi at ang mahirap pa alam kong walang madaliang lunas.
Hanggang magsimula na ulit yung klase hindi ko na nakausap si Jan, kahit manlang ni ha ni ho wala aqng narinig sa kanya. Gusto ko xang sugurin sa bahay nila para sampalin at iuntog ang ulo sa pader para makabawi manlang aq kahit na kunting sakit pero alam qng hindi ko kayang gawin yun. Sa tuwing dadaan ako sa tapat ng bahay nila nag-iiba ang tibok ng puso ko, natatakot ako na makita xa dahil baka ako nanaman ang sumuko. hindi ko kasi alam kung ano ang sasabihin sa kanya, magagalit ba ko o ano ah ewan ang hirap magmahal....Naghusto nalang aq sa mga balita na nasasagap ko kay doyet about him hanggang magsawa na ko kakahintay na kakausapin nia ko at sasabihin sakin kung ano ang tunay nanangyayari. Kaya pinasya ko na dun nalang aq samin lumalabas nalang aq kapg inuutusan para makaiwas sa kanya tutal pasukan nanaman kaya hindi ko masyadong maiintindi yung sakit nanararamdaman q.. Baka bukas makalawa wala rin yung sakit... Akala ko si Ricky lang iiyakan ko hindi pala….kay Ricky lang pala yun nagsimula... and I know madami pa qng iluluha.....
to be continue...............
Depeche Mode - Somebody
No comments:
Post a Comment