Sa pagkawala ng nagiisang taong nakakaintindi sakin at nakakapagpadama sakin na tao rin aq na marunong masaktan at marunong magmahal hinanap ko sya sa lahat ng taong makakasalamuha ko, sa mga taong naging bahagi at magiging bahagi ng buhay q. Unfair mang sabihin pero sa tuwing magkakaroon aq ng relasyon hinahanap ko yung mga katangian ng daddy q kung paano nia minahal ang mommy q kahit na alam ko na walang makakahigit dun..
Si Ricky ( Ricardo Manalo ) he is my first boyfriend. I was eleven years old when I fall in love to this bastard guy he he ( no I have no to bitterness to him it just that every time I saw him there’s a feeling of angry) Well I meet him dahil kapit bahay namin sya madalas syang kasama ng mga utol ko dahil nga wala ng tym si mommy para bantayan kami dahil she working hard mula ng mawala si daddy kaya ayun naging palaboy na kami kahit na dati hindi mo kami makikita kahit manlang isang sigundo sa labas ng bakuran namin. We became friend actually nung una hindi ko pinapansin yang kumag na yan eh ewan ko ba kung bakit one time pumunta xa sa calssroom q nagbigay ng siopao, first ang akala ko talagang ganun lang sya saka sabi nia dinadalaw lang daw nia si mam de leon kasi dati nilang adviser so para sakin baliwala lang hanggang napansin ko lagi na nyang ginagawa... pumupunta sya sa classroom q every recess time kung di siopao kahit na anong tinapay ang pinibigay sakin and madalas nia kong hintayin sa uwian at sabay kaming umuuwi, well of course aqng si gaga wala lang yun pero sabi ng mga classmate q nanliligaw daw si Ricky kaya one time na sinabayan nia ulit aqng maglakad pauwi I asking him why he did all this things.... ewan q kung ano ang dapat qng maramdaman that time siguro dahil sa murang isip ko at syempre firstime kong marinig na " NILILIGAWAN KITA" para aqng tanggang naturete walang nagawa kungdi tumahimik.. pero alam mo yun yung pakiramdam na para kang binili ng isang pinakagusto mong laruan kahit na alam mong imposible mo yung makuha, ang sarap ng feeling, para aqng nasa ulap,,, kung baga sa may tama naka-drugs yata aq... after one week naging kami ( and landi ko noH) siguro talaga lang ganun kasi first time kung maramdaman.. until now I still remember kung anong petsa yun ( January 12, 1996) wew grabe that three days b4 his birthday.. and since then sabay kaming kumakain sa recess, hinihintay nia ko sa pag-uwi pero naghihiwalay kami sa kanto ng karsada namin dahil you know na minor pa kami that time. Sa tuwing may practise naman ng Drum and Lyre binabalikan nalang nia q para sunduin.. Hay kung titingnan mo nung time na yun ang perfect ng concept ng relasyon namin... kung may maganda mang naidulot sakin nun si Ricky yun yung mailabas ko kung ano yung tunay qng nararamdaman ko... dahil nga bawal pa kami sa bahay nanging lihim lahat ng galaw namin.. pero lagi parin syang nasa amin kaya lang sekreto lang ang pagiging mag boy and girlfriend namin... yung una qng matanggap yung sulat nia nagaway kami dahil pinagselosan q yung classmate ko na si Donna hindi ko alam kung pano aq natutong magsulat ng love letter basta ang saya saya q sa tuwing may sulat sya sakin... kadalasan kasi nagtatapo aq at aamuin nia q sa pamamagitan ng sulat... ewan q sabi nila swerte q ko daw dahil hindi lahat ng lalake may lakas ng loob sumulat ng love letter... that time din nagsimula aqng gumawa ng diary (grabe nanghihinayang nga aq sa diary qng yun kasi tinapon q when we break up) Kung ang mga pagbabago sa buhay ko hindi ko napaghandaan well I never been expected na lahat ng yun pweding mawala ng isang click lang. Parang remote control bigla nalang pinorward natapos agad....
Sa tatlong bwan naming relasyon ni Ricky I admit hindi naging madali ang lahat coz we know we are not in legal ages that time pero hindi iyon ang naging problema namin we got a problem na nag-umpisa sa mga kaibigan nia at kaibigan q. Sad to say na hindi q napaghandaan kung paano sya mawawala s buhay q katulad ng hindi q pagiging handa sa pagkawala ng daddy q.
The problem start with AXCEL ( until now I never ever forget that name kung may isa man aqng taong isusumpa sya yung uunahin q ) classmate sya ni Ricky and sad to say hindi lang basta classmate she is one of those Ricky's ex girlfriend. I don’t know what she want for me basta isang araw hinarang nia q and asking kung aq daw yung kinalulukuhang babae ni Ricky, siguro naman kahit na sinong babae kahit na hindi aq sanay sa away mapupunti sa pagakakatanong nia but I ignore her from the start pero hindi na aq nakapagpigil the next time she do it at hindi lang sakin kundi pati narin sa mga classmate q na friend ko rin.. I don’t want to detail lahat pero I can say nasaktan aq for the first time dahil He (RICKY) never try na ipagtanggol aq he can only say iwasan ko nalang daw makabangga yun tropa ni AXCEL. I try, ginawa q yun para sa kanya para matahimik na ulit kami but one day ewan q why all that thing happened siguro dahil yun na talaga ang nakatakdang mangyari. AXCEL asking me na magusap kami, wala na daw gulo, wala na daw away, then para sa inaakala kong ikakatahimik ng lahat pumayag aq but I never expect na iyon ang pinakamalaking pagkakamaling gagawin ko for the first time in my life. When I went sa lugar na paguusapan namin ni Axcel I never imagine na madadatnan q rin dun si Ricky, the first time I got my eyes on him I feel something strange, I feel there something wrong, I know it kaya I make myself calm and just let them to do what they plan to do. And then Axcel start the story, from the time na nagkakilala kami ni Ricky until the time he say he want to court me... pero sa lahat ng kwentong yun isa lang ang napakinggan q ng totoo Ricky used me just to make near to my best friend and there’s no other than LOVE, may isang bahagi ng utak q ang nagsasabing hindi totoo pero may isang oo, dahil kundi bakit nandon si Ricky, why he let Axcel doing it to me on the front of him, I want to cry pero hindi q ginawa. Bcoz I know kapag ginawa q yun mas lalo aqng magiging talunan. After that long talk I looking for Ricky's presence pero wala na sya roon ewan q kung matagal na syang wala dun, hindi q rin alam kung narinig nia lahat ng sinabi ni axcel... and in the end I going home with my little pieces of my heart...a broken heart... I don’t know kung pano pa q nakauwi basta pakiramdam q nun pasan q lahat ng problema ng mundo, I admit mas naramdaman ko ang sakit ngayun kesa nung mawala si daddy…( sorry po but I just be honest) pinilit qng maging normal sa harap ng mga taong makakakita sakin, kahit nang dumaan si Ricky para sa kapatid ko I never show him my real feelings, pero nang magisa na aq sa room q I cant hide parang may mumunting aspiling tumutusok sa puso q, ang sakit sakit, ang hirap huminga, kahit na anong gawin q hindi ko mapigilan yung sakit.. Ilang araw aqng ganun, ilang araw q ring di kinausap si Ricky or maybe hindi nakausap dahil he never attempt to talk to me after that day, pati si LOVE hindi ko nagawang pansinin, ewan siguro dahil kahit hindi nia kasalan sya parin yung dahil why I hurt now, pero tanga ako kung paninindigan q yun hahayaan ko ba yung ilang taon naming pagiging magkaibigan ng dahil lang sa walang kwentang lalaki... kya I say sorry to LOVE naayus namin lahat, we back to normal katulad ng dati and believe me galit na galit sya kay RICKY and I feel happy for that siguro dahil kahit nasaktan aq hindi parin naman sya magiging masya dahil he never get want he want....
After a week grumaduate na si Ricky, kung meron mang magandang nangyari sa panahon na yun ipinagpapaslamat ko na patapos na yung classes, Graduate na xa and that’s mean I never saw his face sa araw - araw kung saka sakali.... pero hibang talaga aq tanga pa nga yata dahil after RICKY'S than to me I weak up early just to see him getting his achievement, nanood pa aq ng graduation nia and the time I heard his name calling from stage I never let may eyes got from him... bcoz I feel that’s the last time na matititigan q sya kahit manlang sa malayo.. kasabay ng pagababa nya sa hagdan ng stages tinanggap ko ng iyon narin ang katapusan ng lahat para samin... and I never failed that feeling dahil ng araw din yun ( APRIL 1, 1996 ) he went to our house and talk to me.....
Sa tatlong bwan naming relasyon ni Ricky I admit hindi naging madali ang lahat coz we know we are not in legal ages that time pero hindi iyon ang naging problema namin we got a problem na nag-umpisa sa mga kaibigan nia at kaibigan q. Sad to say na hindi q napaghandaan kung paano sya mawawala s buhay q katulad ng hindi q pagiging handa sa pagkawala ng daddy q.
The problem start with AXCEL ( until now I never ever forget that name kung may isa man aqng taong isusumpa sya yung uunahin q ) classmate sya ni Ricky and sad to say hindi lang basta classmate she is one of those Ricky's ex girlfriend. I don’t know what she want for me basta isang araw hinarang nia q and asking kung aq daw yung kinalulukuhang babae ni Ricky, siguro naman kahit na sinong babae kahit na hindi aq sanay sa away mapupunti sa pagakakatanong nia but I ignore her from the start pero hindi na aq nakapagpigil the next time she do it at hindi lang sakin kundi pati narin sa mga classmate q na friend ko rin.. I don’t want to detail lahat pero I can say nasaktan aq for the first time dahil He (RICKY) never try na ipagtanggol aq he can only say iwasan ko nalang daw makabangga yun tropa ni AXCEL. I try, ginawa q yun para sa kanya para matahimik na ulit kami but one day ewan q why all that thing happened siguro dahil yun na talaga ang nakatakdang mangyari. AXCEL asking me na magusap kami, wala na daw gulo, wala na daw away, then para sa inaakala kong ikakatahimik ng lahat pumayag aq but I never expect na iyon ang pinakamalaking pagkakamaling gagawin ko for the first time in my life. When I went sa lugar na paguusapan namin ni Axcel I never imagine na madadatnan q rin dun si Ricky, the first time I got my eyes on him I feel something strange, I feel there something wrong, I know it kaya I make myself calm and just let them to do what they plan to do. And then Axcel start the story, from the time na nagkakilala kami ni Ricky until the time he say he want to court me... pero sa lahat ng kwentong yun isa lang ang napakinggan q ng totoo Ricky used me just to make near to my best friend and there’s no other than LOVE, may isang bahagi ng utak q ang nagsasabing hindi totoo pero may isang oo, dahil kundi bakit nandon si Ricky, why he let Axcel doing it to me on the front of him, I want to cry pero hindi q ginawa. Bcoz I know kapag ginawa q yun mas lalo aqng magiging talunan. After that long talk I looking for Ricky's presence pero wala na sya roon ewan q kung matagal na syang wala dun, hindi q rin alam kung narinig nia lahat ng sinabi ni axcel... and in the end I going home with my little pieces of my heart...a broken heart... I don’t know kung pano pa q nakauwi basta pakiramdam q nun pasan q lahat ng problema ng mundo, I admit mas naramdaman ko ang sakit ngayun kesa nung mawala si daddy…( sorry po but I just be honest) pinilit qng maging normal sa harap ng mga taong makakakita sakin, kahit nang dumaan si Ricky para sa kapatid ko I never show him my real feelings, pero nang magisa na aq sa room q I cant hide parang may mumunting aspiling tumutusok sa puso q, ang sakit sakit, ang hirap huminga, kahit na anong gawin q hindi ko mapigilan yung sakit.. Ilang araw aqng ganun, ilang araw q ring di kinausap si Ricky or maybe hindi nakausap dahil he never attempt to talk to me after that day, pati si LOVE hindi ko nagawang pansinin, ewan siguro dahil kahit hindi nia kasalan sya parin yung dahil why I hurt now, pero tanga ako kung paninindigan q yun hahayaan ko ba yung ilang taon naming pagiging magkaibigan ng dahil lang sa walang kwentang lalaki... kya I say sorry to LOVE naayus namin lahat, we back to normal katulad ng dati and believe me galit na galit sya kay RICKY and I feel happy for that siguro dahil kahit nasaktan aq hindi parin naman sya magiging masya dahil he never get want he want....
After a week grumaduate na si Ricky, kung meron mang magandang nangyari sa panahon na yun ipinagpapaslamat ko na patapos na yung classes, Graduate na xa and that’s mean I never saw his face sa araw - araw kung saka sakali.... pero hibang talaga aq tanga pa nga yata dahil after RICKY'S than to me I weak up early just to see him getting his achievement, nanood pa aq ng graduation nia and the time I heard his name calling from stage I never let may eyes got from him... bcoz I feel that’s the last time na matititigan q sya kahit manlang sa malayo.. kasabay ng pagababa nya sa hagdan ng stages tinanggap ko ng iyon narin ang katapusan ng lahat para samin... and I never failed that feeling dahil ng araw din yun ( APRIL 1, 1996 ) he went to our house and talk to me.....
to be continue..........
No comments:
Post a Comment