♥+♥ MARCH 16, 3rd Monthsarry ♥+♥. . . . . . Kahit na nakapgusap na kami nung isang araw may kunti parin kaming misunderstanding ni Jan kaya eto ngayon kahit monthsarry namin parang wala lang. Buti nalang nasa bahay sina Kuya Jhun, Jon, Gerl and Mhaei dahil kung hindi magmumukmok nanaman ako sa wala sa oras. Pero bago umuwi sina Jon at Gerl sinabi ni Tony na mag-usap daw kami ni Jan kaya ayun nagpaiwan si Mhaei para may dahilan ako na makapunta sa pag-asa dahil dun kami mag-uusap.
hay naku ano pa bangmagagawa ko after na umiiyak, isang sorry lang wala na tapos na. ewan ko ba marinig ko lang yung "SORRY" ni Jan hindi ko na magawang magalit. Kaya ayun after na batiin nia ako ng Happy Monthsarry naghiwalay na kami kasi gabi na. Happy na ulit. . . . . " naku masanay ka na hanggang huli ganyan ang storya namin AWAY bati at BATI'T AWAY. . . ."
♠ ♠ ♠ ♠ ♠ . . . .. wew for God Sick, bumalik ang "Babaeng walang Hasang" kasama pa ang mga barakong hindi ko alam kung taga palengke sa sobrang bungangera buong GDR yata natulig sa Apat nayun. Grabe, subugod sina Icay, lyca, Pops at Joy sa bahay. Kumakain ako ng tinawag ako ni Punggay, buong akala ko pa naman kung sino mga bruha lang pala. Naku po di na ko nagtataka kung bakit syota nga ni dennis to'ng si Icay aba grabe ang bungannga malamang mahihiya yung naglalako sa palengke parang hindi sa private nagaaral. . . Buti nalang dumating sina Kuya jhun kasi talagang di ko kaya, hindi ko kayang pigilin yung sarili kong di pasakan ng pamasak ang mga bibig, grabe isa palang sinasabi ko tila buong lintanya ng pare ang sinabi, ang lakas pa ng boses akala mo nasa palengke kami. Mukhang hanggang bunganga lang naman hay naku di nga nagkamali na syota sya ni Dennis parehong madaldal wala namang binatbat. . . . BARAKONG KUNO!!!!
♥♥♥♥♥. . . . . Nagpunta ako kayna Mercy wala lang PEHM kasi eh maaga pa saka wala akong balak umuwi ng maaga ei sina Jon, Mhaei at Gerl umuwi agad ayaw din tumambay samin kaya kesa magmukmok ako dun nagpunta nalang ako kayna Mercy, nagulat nga sakin yung bruha aba sabi ba naman "problem?" napasimangot tuloy ako pero hindi totoong simangot yun, ba naman kasi ngayon lang ulit kami nagkita tapos tatanungin kung anong problema. "kasi daw nagpupunta lang ako dun ng hindi sinusundo kapag may problema ako" alam ko totoo yun pero this time wala talagang problema siguro nasanay narin ako sa away bati namin ni Jan lambingan na siguro namin yun walang isang linggo na hindi kami magaaway sa isang araw. Trip ko lang magpunta dun, pero mukhang ako yata ang pinatri-tripan ng pagkakataon kasi nandon si Mark kasama si Haidie and this time hindi ko sila agad nakita, nalaman ko lang na nandun sila ng bumaba sila galing sa Entertainment room nina Mercy. Hindi ako nagtanong kung bakit nandun si Haidie, hindi rin ako nagtaka pero nagulat ako na alamang nandun sila at doon pa sa kwaro na sila lang dalawa. Kaya tumahimik nalang ako ewan nalunok ko yata dila ko eh, Yung binati ako ng "Hi" ni Haidie nag- hello lang ako. Tapos nun di na ko nagsalita pero ewan ko kung bakit parang nahirapan akong huminga sa nakikita ko. I saw Mark staring at me alam ko hinuhuli niya ang mata ko pero umiwas ako. I tel Mercy na nagugutom ako kaya pamieryendahin naman nya ko. Pero totoo ginawa ko lang yun para makaiwas sa nagtatanong na mata ni Mark. Para naman hindi maging obvious na nagulat ako, kailangan ko yun kahit hindi ko alam kung bakit, dahil alam ko hindi ko alam ang isasagot ko kung bakit bigla akong nalungkot samantalang ng dumating ako dun puno ako ng sigla, na ewan ko kung bakit si Mercy lang naman ang inaasahan kong makikita ko dun pero bakit ganun. ahhhhhh ewan kaya pinilit kong ibalik yung sayang nararamdaman ko para hindi mahalata ni Mercy na nagiba yung mood ko. After naming kumain nag table tennis kami then nag srable hanggang mag-alas kwatro nagpaalam na ko. Hindi ko alam kung nandoon parin si Mark at Haidie that time pero ng sinabi ni Mercy na ipapahatid nia ko kay Mark sinabi kong okei lang maglalakad nalang ako palabas malapit lang naman saka nakapaglakad nga ako papasok dun palabas pa kaya. 5 blacks lang naman eh kaya ko yun. Pero habang naglalakad ako ewan ko kung bakit malungkot ako, buntong hininga ko ng buntong hininga parang di ako makahinga, bakit ganun yung pakiramdan ko para akong naglalakad sa bwan. ang bagal kong maglakad, feeling ko kanina pa ko naglalakad pero hindi parin ako makarating sa dulo. parang ang bigat ng dala ko. Pero blangko naman ang isip ko, (blangko o binablangko) hmp ewan ko basta yun yung pakiramdam ko hanggang sa makauwi ako, hanggang sa makatulog ako yun ang pakiramdam ko. kung ano man yun ayuko ng isipin. . . . . .
♠ ♠ ♠ ♠ ♠ . . . .. wew for God Sick, bumalik ang "Babaeng walang Hasang" kasama pa ang mga barakong hindi ko alam kung taga palengke sa sobrang bungangera buong GDR yata natulig sa Apat nayun. Grabe, subugod sina Icay, lyca, Pops at Joy sa bahay. Kumakain ako ng tinawag ako ni Punggay, buong akala ko pa naman kung sino mga bruha lang pala. Naku po di na ko nagtataka kung bakit syota nga ni dennis to'ng si Icay aba grabe ang bungannga malamang mahihiya yung naglalako sa palengke parang hindi sa private nagaaral. . . Buti nalang dumating sina Kuya jhun kasi talagang di ko kaya, hindi ko kayang pigilin yung sarili kong di pasakan ng pamasak ang mga bibig, grabe isa palang sinasabi ko tila buong lintanya ng pare ang sinabi, ang lakas pa ng boses akala mo nasa palengke kami. Mukhang hanggang bunganga lang naman hay naku di nga nagkamali na syota sya ni Dennis parehong madaldal wala namang binatbat. . . . BARAKONG KUNO!!!!
♥♥♥♥♥. . . . . Nagpunta ako kayna Mercy wala lang PEHM kasi eh maaga pa saka wala akong balak umuwi ng maaga ei sina Jon, Mhaei at Gerl umuwi agad ayaw din tumambay samin kaya kesa magmukmok ako dun nagpunta nalang ako kayna Mercy, nagulat nga sakin yung bruha aba sabi ba naman "problem?" napasimangot tuloy ako pero hindi totoong simangot yun, ba naman kasi ngayon lang ulit kami nagkita tapos tatanungin kung anong problema. "kasi daw nagpupunta lang ako dun ng hindi sinusundo kapag may problema ako" alam ko totoo yun pero this time wala talagang problema siguro nasanay narin ako sa away bati namin ni Jan lambingan na siguro namin yun walang isang linggo na hindi kami magaaway sa isang araw. Trip ko lang magpunta dun, pero mukhang ako yata ang pinatri-tripan ng pagkakataon kasi nandon si Mark kasama si Haidie and this time hindi ko sila agad nakita, nalaman ko lang na nandun sila ng bumaba sila galing sa Entertainment room nina Mercy. Hindi ako nagtanong kung bakit nandun si Haidie, hindi rin ako nagtaka pero nagulat ako na alamang nandun sila at doon pa sa kwaro na sila lang dalawa. Kaya tumahimik nalang ako ewan nalunok ko yata dila ko eh, Yung binati ako ng "Hi" ni Haidie nag- hello lang ako. Tapos nun di na ko nagsalita pero ewan ko kung bakit parang nahirapan akong huminga sa nakikita ko. I saw Mark staring at me alam ko hinuhuli niya ang mata ko pero umiwas ako. I tel Mercy na nagugutom ako kaya pamieryendahin naman nya ko. Pero totoo ginawa ko lang yun para makaiwas sa nagtatanong na mata ni Mark. Para naman hindi maging obvious na nagulat ako, kailangan ko yun kahit hindi ko alam kung bakit, dahil alam ko hindi ko alam ang isasagot ko kung bakit bigla akong nalungkot samantalang ng dumating ako dun puno ako ng sigla, na ewan ko kung bakit si Mercy lang naman ang inaasahan kong makikita ko dun pero bakit ganun. ahhhhhh ewan kaya pinilit kong ibalik yung sayang nararamdaman ko para hindi mahalata ni Mercy na nagiba yung mood ko. After naming kumain nag table tennis kami then nag srable hanggang mag-alas kwatro nagpaalam na ko. Hindi ko alam kung nandoon parin si Mark at Haidie that time pero ng sinabi ni Mercy na ipapahatid nia ko kay Mark sinabi kong okei lang maglalakad nalang ako palabas malapit lang naman saka nakapaglakad nga ako papasok dun palabas pa kaya. 5 blacks lang naman eh kaya ko yun. Pero habang naglalakad ako ewan ko kung bakit malungkot ako, buntong hininga ko ng buntong hininga parang di ako makahinga, bakit ganun yung pakiramdan ko para akong naglalakad sa bwan. ang bagal kong maglakad, feeling ko kanina pa ko naglalakad pero hindi parin ako makarating sa dulo. parang ang bigat ng dala ko. Pero blangko naman ang isip ko, (blangko o binablangko) hmp ewan ko basta yun yung pakiramdam ko hanggang sa makauwi ako, hanggang sa makatulog ako yun ang pakiramdam ko. kung ano man yun ayuko ng isipin. . . . . .
to be continue. . . . .
No comments:
Post a Comment