Madaling natapos ang Vacation. After we know it last week na pala, but its different from the last year vacation. Kung dati sabik na sabik aqng magpasukan pero ngayon parang gusto kong hilahin ang araw pabalik ng grade six. Because i don’t know why I feel I am afraid. Hindi lang yun ang kinatatakutan q this is the week na aalis na si mommy. At nang dumating yung time na yun hindi kami pinayagang lumayo ng bahay. Sarado narin yung pintuan namin dahil binutasan na yung bahay namin sa lagusan ng bahay nina lola. That’s the reason why hindi na talaga kami makakapgkwentuhan nina Ricky unless aq pupunta sa tambayan..... Nang umalis nun si mommy hindi aq nagpakita ng kahit na anong luha at sinigurado na aalis sya na hindi ko nakikita. After luch ang alis nya kaya after naming kumain nagpunta aq sa dati naming bahay. Bakanteng lute na yun ngayon kasi balak patayuan ng tita ni daddy na may ari ng lupa ng isang apartment. Nakipaglaro ako dun sa mga batang madalas nandun. Kahit tinawag na kaming magkakaptid dahil aalis na daw ang mommy hindi aq sumunod, ni hindi ko nilingon kung sino yung tumawag samin, pero yung dalawa kong kapatid umuwi na. Kaya ng magpasya kong umuwi nakasakay na si mommy sa oner na hiniram nila para maghatid sa kanya sa airport. Hindi q na tinangkang habulin ayukong umiyak, hindi ko kayang makitang umalis si mommy. Natatakot aqng pigilan ko sya nun kaya yung unang gabi na wala na kaming magulang at matuturing na kaming ulila nagkulong lang aq sa bahay at ilang araw aqng ganun. Kahit nung tumawag si mommy for the first time I never say anything just ok.Sabihin na ting masama ang loob q kay mommy but I know what ever I feel for her hindi it doest matter im just her kids .............
First day of school, ah grabe ang ang agang gumising kasi 6am ang umpisa ng klase eh sa angono pa ko papasok kaya 5am dapat paalis na q. The first time q sa new school hindi excitement ang naramdaman q kungdi takot. Ewan q ba pero I never feel at home sa bago kong bahay maybe dahil ni isa wala aqng kakilala. Alam mo yung mga kaklase ko ang iingay nila pano galing sila sa iisang school maliban sakin. Ah may nakilala ko x gf ni Bogs si MEAN hindi sya ROES nag-aaral kundi sa angono naging sila ni Bogs nung maglaro si Bogs sa marikina at nagkataon namang majorette si Mean ng banda ng angono. Then naging sila yata nung mag cool off si Francine at Bogs or maybe sabay silang naging gf ni Bogs ( ah ewan hindi ko pinanghihimasukan ang buhay pagibig ni Bogs basta ko taga payo lang). Then lately dahil inayos na yung upuan namin may setting arrangement kami. So I meet Irma Caro, Judith Corsanes and Ronalyn Castilio. Ok lang naman sila kaya lang hindi aq masyadong maka-relate kasi hindi nga iisa ang school na pinanggalingan namin so i don’t know kung ano yung pinaguusapan nila. From that day feeling ko bumalik yung pagiging Sodhel q, ang tahimik at walang kamuwang-muang na Sodhel sabi nga ni Judith di ba daw napapanis yung laway q dahil kung di aq tatanungin di aq magsasalita. Hmp ewan q kasi hindi ko talaga feel na magsalita para bang natatakot aq na baka pag nagsalita aq may mali akong masabi. Kaya tahimik nalang ako. Kaya nga when I celebrate may bday wala man lang bumati sakin sa school maliban kay Tita Bubs na teacher din dun kaya lang panghapon si Tita kaya minsan lang kami magkita. But I know she always check my attendance kaya lagi aqng napapagalitan dahil sa isang linggo hindi pweding wala aqng absent. Ewan q ba bakit tamad na tamad aq nung year na yun maybe because natatabunan aq ng mga matatalino sa klase. Ikaw ba naman ang mapunta sa section 3 up to 18 section wew anong expected sayo matalino right, sus oo yung mga classmate ko matalino sila ikaw ba naman lahat halos yung mga yon section one nung grade six tapos aq tila basta nalang nilagay yung pangalan ko sa section na yun at hindi manlang tiningnan yung averages ko or maybe averages ko nga ang tiningnan dahil mataaas naman yung grade ko nung elementary aq pa yung top 1 sa classroom pero classroom lang namin yun at section 8 pa ko nun. Kaya yung magsumbong sina lola kay mommy ewan ko gusto daw aqng patigilin ng mga lola ko sabi ni mommy pero hindi sya pumayag, I suggest na ilipat nalang aq ng TNHS pero hindipumayag si mommy (but I thanks my mom for that dahil kungdi hindi ko makikilala yung mga friends ko, we talk that later he he he).
Kahit papano naman nakapg-adjust aq kaya lang talagang hindi ko mahabol yung mga utak ng mga classmate ko kaya hinyaan ko nalang dahil ayun lang talaga ang kaya q. Kaya last xmas party la lang enjoy kahit hindi masyado. And sad to say nag christmas kami ng walang magulang. Kung may naiba lang that xmas and new year nung isang taon that was may mga damit na kami, may mga new gagets na galing kay mommy. Nabili narin aq ni mommy ng sarili kong typewriter na kadalasan hinihiram ko pa sa iba dati. Yun lang naman ang maganda sa lahat nang nangyari mula ng umalis si mommy. naibibigay na nya samin lahat ng mga bagay na hindi nia kayang ibigay mula ng mawala si daddy, pero sa kabila nun ang laki parin ng kulang. Yung space na iniwan nila ni daddy. I know wala akong karapatan manumbat kasi para samin yun kaya nia ginawa. Hindi naman aq nanunumbat I just want her to know na kung naghirap sya sa ibang bansa to give us a bright future she wanted for us, naghirap rin kami, para hindi sya mabigo, para masulit lahat ng sinasabi niang sakripisyo para samin. Dahil ng iniwan nia kami, nawalan narin kaming kalayaan para maging tao. Ewan q pero for the first time in my life hindi ko akalaing sa sarili ko pang kadugo at kapamilya maririnig na isa kaming salot, pabigat at walang utang na loob. Every time I remember all those day na pinapagalitan kami dahil matitigas daw yung ulo namin, na kaya kami iniwan ng daddy at mommy namin dahil wala kaming kwenta I feel to much pain, wala akong magawa kung di ang umiyak. I always pray na sana aq nalang yung pinahihirapan wag na lang yung mga kapatid ko. Even I want to tell mom lahat lahat I cant dahil lagi silang nakabatay. Kaya pinangako ko nun sa sarili ko magkaroon lang aq ng chance na makawala sa kanila at magkaroon ng pagkakataong ibalik sa kanila lahat ng hirap ng loob na dinanas namin I never hesitate to back all the burden and pain para maramdaman nila kung sino talaga samin ang salot at pabigat. (I’m sorry for this pero that time iyan talaga ang nararamdaman q).
Kahit papano naman nakapg-adjust aq kaya lang talagang hindi ko mahabol yung mga utak ng mga classmate ko kaya hinyaan ko nalang dahil ayun lang talaga ang kaya q. Kaya last xmas party la lang enjoy kahit hindi masyado. And sad to say nag christmas kami ng walang magulang. Kung may naiba lang that xmas and new year nung isang taon that was may mga damit na kami, may mga new gagets na galing kay mommy. Nabili narin aq ni mommy ng sarili kong typewriter na kadalasan hinihiram ko pa sa iba dati. Yun lang naman ang maganda sa lahat nang nangyari mula ng umalis si mommy. naibibigay na nya samin lahat ng mga bagay na hindi nia kayang ibigay mula ng mawala si daddy, pero sa kabila nun ang laki parin ng kulang. Yung space na iniwan nila ni daddy. I know wala akong karapatan manumbat kasi para samin yun kaya nia ginawa. Hindi naman aq nanunumbat I just want her to know na kung naghirap sya sa ibang bansa to give us a bright future she wanted for us, naghirap rin kami, para hindi sya mabigo, para masulit lahat ng sinasabi niang sakripisyo para samin. Dahil ng iniwan nia kami, nawalan narin kaming kalayaan para maging tao. Ewan q pero for the first time in my life hindi ko akalaing sa sarili ko pang kadugo at kapamilya maririnig na isa kaming salot, pabigat at walang utang na loob. Every time I remember all those day na pinapagalitan kami dahil matitigas daw yung ulo namin, na kaya kami iniwan ng daddy at mommy namin dahil wala kaming kwenta I feel to much pain, wala akong magawa kung di ang umiyak. I always pray na sana aq nalang yung pinahihirapan wag na lang yung mga kapatid ko. Even I want to tell mom lahat lahat I cant dahil lagi silang nakabatay. Kaya pinangako ko nun sa sarili ko magkaroon lang aq ng chance na makawala sa kanila at magkaroon ng pagkakataong ibalik sa kanila lahat ng hirap ng loob na dinanas namin I never hesitate to back all the burden and pain para maramdaman nila kung sino talaga samin ang salot at pabigat. (I’m sorry for this pero that time iyan talaga ang nararamdaman q).
.I don’t know kung bakit ko naisipang pumunta ng araw na yun sa ROES basta dinala nalang aq dun ng mga paa q. Siguro dahil I want to remember the day na masya pa ko sa pagaaral ko. And you know why kaya pala makikita ko dun yung mga taong hinahanap ko sa araw- araw na pagpasok ko sa school. And believe me or not nandun sina Dodie, si Ryan, Si Lando, Si Nato, si Romeo at Si Richard. Parang gusto kong umiyak that day kasi miss ko na talaga sila pero syempre pinigilan ko naman noh. kya pala sila nandun kinukuha yung transcript record nila. Ok naman pala sila dun sa school nila (buti pa sila) hindi daw sila magka-kaklase pero iisa building nila. Kinamusta ko sina Joanna at Kitty at yung iba pa. Magkaklase daw sina Lennie, Barbie, Edna at Kitty tila si Joaana at Jed lang ang nahiwalay. Si Bogs daw kaklase ni Nato at Icad. Kaya lang may problema yata si Bogs dahil madalas daw nagcu- cutting classes o absent. Nalunggot ako nang malaman ko yun pero wala na q sa tabi ni Bogs para pagsabihan sya. I know may ugaling ganun si Bogs pero kung may problema lang at walang magpipigil sa kanya, ( eh pano ko mapipigil edi na kami magkakalse kaya lang naman nagtino yun dahil lagi kung sinesermunan ) hay naku, si Rica tuluyang nang di nakapag enrol balita ko nagmamasukan sa isang pabrika tila dinaya pa yung edad para makapgtrabaho. Nakita ko rin dun si Roxanne yung papitbahay ni Jun sa compound best friend ng Gf ng utol ko at classmate sabi nia hindi raw nakapag enrol si Jun kasi kailangan magtrabaho may sakit yata yung tatay sa probinsya. Kahit na masaya aq dahil kahit papano nakita ko sina dodie hindi ko maiwasang malunggkot. Sa lagay pala hindi lang aq ang nagre-rebelde ngayon pati pala si Bogs. And of course nakita ko rin dun si Salio pero nginitian ko lang balita ko si Francince na x gf ni Bogs ang nililigawan ngayun ng hinayupak ( bakit parang jelly ka) hindi noh naiinis lang aq kasi feeling ko sya yung dahilan ng break up ni Bogs at Francine ( hmp di kaya) oo nga pala bago mag-grad may new gf na si Bogs si Leslie ng section 2 noong grade 5. okei drop the topic about Salio. Bago kami maghiwahiwalay sabi ni Dodie kita-kits nalang daw kami bukas uli sa ROES sasabihin daw nia sa ibang tropa. Sabi lalong lalo na to Bogs. Kaya sabi ko kay nato piliting papuntahin si Bogs. well nangyari naman na nagkitakita kami. Nagdahilan nga lang ako sa mga masusungit kong bantay na may bibilin ako sa Ever (yung grocery store near sa ROES) pero sad to say sina Lenie, Barbie lang ang nadagdag kasi hindi daw pwde sina kitty dahil may service. Si Bogs naman hindi daw pumasok pangatlong araw na nga daw yun na hindi nagpapakita sa school. sabi ni Ryan puntahan q daw kapag nagsimula na yung sport fiest may balak yatang kuning hugot si Bogs ng ROES baka daw sakaling makita ko. Well I try to do that pero dahil ginagawa ang ROES, sisimentuhin na yung dating play ground sa may bagong palengke na daw nagiinsayo ang baseball team, I know hindi aq pweding pumunta dun dahil member na yung kapatid ko ng new batch ng baseball. Kaya nung malaman ko na kasali si Nilo sa Baseball pinakuha ko yung number ni Bogs just in case na makita nia and sad to know isang beses lang daw nagpakita si Bogs sa field at hindi na naulit. I try to rich kung anong nangyari kay Bogs but sad to know "again" from Lenie tumigil na ng tuluyan si Bogs sa pagaaral. Kaya since then lagi ko nalang ipini-pray na kahit makasakay ko lang sa jeep si Bogs para mabatukan okei na sakin. Pero alam mo hindi parin aq sumuko nun kahit suntok sa bwan nagpasama ko kay Migs na puntahan yung bahay ng lola ni Bogs na pinag-carrolingan namin last xmas ng DNR and sad and bad news again nasa cavite na daw si Bogs sa mga mommy nia. Pero mas ok na rin yun, so dumating na pala mommy nia eh bakit nagkakaganun si Bogs. pero lahat ng tanong na yun walang makasagot kasi hindi na kami nagkita ni Bogs since then.
Sorry to my first year classmate ifo-forward q na yung kwento ko kasi wala na talaga akong maikwento sa year na natin. But of course nanging happy naman aq that time kaya lang talgang wala qng maikwentong special.
To be continue..........
No comments:
Post a Comment