

Before I waste my own vacation susulitin q na dahil I know kapag umalis na si mommy every thing was be different. Dahil iniwasan kong magpunta sa GDR na usually tinatabayan ng mga pinsan ko at mga kapatid q every summer. I just expended my time with Rica's place, nandun lang kami sa tapat ng tindahan nila nagkukuwentuhan. Hindi na nila na fix yung relationship nila ni Nilo maybe that good for now. Pero madalas samin si Nilo kasama sina Ricky. Then some times kayna Migs aq nagpupunta kapag sinusundo aq ni Billy tapos pupunta kami kayna Love and Wendy, (magpinsan nga pala yung dalawa I forget to tell you) I think may understanding na sina Migz at Wedy kaya madalas niyayaya kami ni Migz dun. And I always told kay Billy na sa Sapang Pila kami dumaan dun kasi bahay nila Dodie and Lando kahit dun din yung bahay nina Axcel (care ko sa kanya) kay madalas ko paring nakakakwentuhan sina Dodie. Ilang linggo pa lang after the grad I miss them na specially BOGS. Hay pano na kaya yung mokong na yun sa pasukan sino kaya magpapakopya dun, well knowing Bogs there’s a lot of way to get that. Gamitin lang nia yung Chram nia ayus na yun. Sometimes I was thinking why of all guys sa tropa si Bogs ang naka-closed q and sometimes I asking myself why of all girls aq yung napiling i-closed ni Bogs. well maybe dahil aq hindi mapagkakamalang gf nia sa panget kong to' wew tanga na si Bogs. he he he but kidding aside maraming nagtatanong sakin why I didn’t got MELVIN OGAO's called CHARM. ewan ko kung bakit nga ni hindi q naging crush si Bogs. Kahit na ang daming nagsasabi na may gusto aq sa kanya, even Ricky noon si Bogs ang kauna-unahan at nagiisang lalaking pinagselosan ni Ricky. But I think because we just have a platonic relationship, platonic feelings. Walang malisya, at walang kahit na ano man kundi pagiging magkaibigan. And I’m glad na iyon lang ang nararamdaman ko for Bogs because I don’t want anything na makakasira sa friendship namin.
I've always considered myself lucky for having a friends whom I can cherish for the rest of my life. Kahit bihira na kaming magkikita-kita, I know in my heart I can always count on them. ( I miss you guys ) Kaya kesa magmukmok aq at magsentimento sa bahay na bukas makalawa magtra-transform na sa napakalungkot na kulay ng buhay eh susulitin ko na hanggang kahit papano may natitira pang beautiful color. When I was always at Rica's house may nakilala ko sina Fancis and Marvick kapit bahay nila. Yung Francis nga daw pinsan ng pinsan ko sa father side nia kaya where not related. He is 8 years older than me. Kaya wala sa hinagap ko na may crush sakin yun saka hindi aq papatol sa kuya noh he he he. But there an incident na pinapakita ko kay Rica yung mga pics namin nung grad and nandun din yung dalawang yung they take my picture titingnan lang daw nila but I didn’t know na kinuha yun ni Francis. I didn’t realized na nawawala yun until my Tita told me na bakit daw ako may picture kay francis. Hay naku katakot takot na panglalait ang natanggap ko pati si mommy nadamay. Kaya iyak ako ng iyak that day then Ricky notices that ewan ko ba kung bakit ang X bf ko biglang nag-transform into a my shining armour. Well when I told him why I was crying sabi nia "tara sasamahan kita kunin natin yung picture mo sa hudas na yun” ( hmp kilig naman aq) then ganun nga ginawa namin. Kasama namin sina Grace at Tato na nakabike (of course knowing Ricky kapatid na yata nun ang bike nia) kinuha namin kay Francis yung picture and wew grabe yung tensyon dun ah kahit na I know na walang mangyayaring gulo para kaming sumugot sa teritoryo ng kalaban. Nang makita namin sila ang daming nakaabang and I told Ricky to just calm down aq nalang kukuha then I talk Francis sabi nia hiniram lang daw nia (helo hiram ba yun he took my picture w/o my consent) kaya ng ibinalik na nia sakin yung pic I told him na wag na nia kong papansinin kahit kelan. And then umalis na kami. ( hey before I finish this story I want to share with you the last romantic or just a kilig moment between Ricky and me siguro ito yung momment na I-che- cherish ko in the name of Ricky) bago kasi kami umalis sa lugar nina Francis kay ricky ako sumakay na bike of course sya nagyaya sakin dun. And you know what? What he say when ng sumakay ako sa likod nya sabi nia "akala ko sa harap ka sasakay eh" (asa ka pa) i don’t know pero ng marinig q yun nawala lahat ng sakit na nararamdaman ko na idinulot ng masasakit na salita ng tita ko sakin. Hinanpas ko nga sa balikat si Ricky at sinabi ko na " anong feeling mo gf mo pa q" gagong lalake pinagtawanan lang aq until we get home. Nagkwentuhan kami ng kung ano-ano kahit nga yung mga nangyari samin dati napagusapan na namin pati yung kayna Axcel but the nice thing of all that napagusapan namin yun ng tumatawa, wala na yung galit at sakit na dinulot nun. Totoo pala yun noh after all the burden and pain darating ang araw na lahat ng masasakit na nangyari sayo dati darating ang time na paguusapan nyo ulit lahat yun then pagtatawanan nalang. That’s the last time na nakausap ko si Ricky sa ganung pagkakataon. How I wish there’s more chance to know Ricky well. Sana hindi nasayang yung friendship naming.
I've always considered myself lucky for having a friends whom I can cherish for the rest of my life. Kahit bihira na kaming magkikita-kita, I know in my heart I can always count on them. ( I miss you guys ) Kaya kesa magmukmok aq at magsentimento sa bahay na bukas makalawa magtra-transform na sa napakalungkot na kulay ng buhay eh susulitin ko na hanggang kahit papano may natitira pang beautiful color. When I was always at Rica's house may nakilala ko sina Fancis and Marvick kapit bahay nila. Yung Francis nga daw pinsan ng pinsan ko sa father side nia kaya where not related. He is 8 years older than me. Kaya wala sa hinagap ko na may crush sakin yun saka hindi aq papatol sa kuya noh he he he. But there an incident na pinapakita ko kay Rica yung mga pics namin nung grad and nandun din yung dalawang yung they take my picture titingnan lang daw nila but I didn’t know na kinuha yun ni Francis. I didn’t realized na nawawala yun until my Tita told me na bakit daw ako may picture kay francis. Hay naku katakot takot na panglalait ang natanggap ko pati si mommy nadamay. Kaya iyak ako ng iyak that day then Ricky notices that ewan ko ba kung bakit ang X bf ko biglang nag-transform into a my shining armour. Well when I told him why I was crying sabi nia "tara sasamahan kita kunin natin yung picture mo sa hudas na yun” ( hmp kilig naman aq) then ganun nga ginawa namin. Kasama namin sina Grace at Tato na nakabike (of course knowing Ricky kapatid na yata nun ang bike nia) kinuha namin kay Francis yung picture and wew grabe yung tensyon dun ah kahit na I know na walang mangyayaring gulo para kaming sumugot sa teritoryo ng kalaban. Nang makita namin sila ang daming nakaabang and I told Ricky to just calm down aq nalang kukuha then I talk Francis sabi nia hiniram lang daw nia (helo hiram ba yun he took my picture w/o my consent) kaya ng ibinalik na nia sakin yung pic I told him na wag na nia kong papansinin kahit kelan. And then umalis na kami. ( hey before I finish this story I want to share with you the last romantic or just a kilig moment between Ricky and me siguro ito yung momment na I-che- cherish ko in the name of Ricky) bago kasi kami umalis sa lugar nina Francis kay ricky ako sumakay na bike of course sya nagyaya sakin dun. And you know what? What he say when ng sumakay ako sa likod nya sabi nia "akala ko sa harap ka sasakay eh" (asa ka pa) i don’t know pero ng marinig q yun nawala lahat ng sakit na nararamdaman ko na idinulot ng masasakit na salita ng tita ko sakin. Hinanpas ko nga sa balikat si Ricky at sinabi ko na " anong feeling mo gf mo pa q" gagong lalake pinagtawanan lang aq until we get home. Nagkwentuhan kami ng kung ano-ano kahit nga yung mga nangyari samin dati napagusapan na namin pati yung kayna Axcel but the nice thing of all that napagusapan namin yun ng tumatawa, wala na yung galit at sakit na dinulot nun. Totoo pala yun noh after all the burden and pain darating ang araw na lahat ng masasakit na nangyari sayo dati darating ang time na paguusapan nyo ulit lahat yun then pagtatawanan nalang. That’s the last time na nakausap ko si Ricky sa ganung pagkakataon. How I wish there’s more chance to know Ricky well. Sana hindi nasayang yung friendship naming.

to be continue..................
No comments:
Post a Comment