I don’t want to blame Jan why I decided na hindi tanggapin sina Salio at Timothy at wag I-proceed kung ano man ang nararamdaman q kay Jun. What some times pagnaiisip q kung gaano kasakit ang lahat ng ginawa nia sakin parang gusto kung pabangunin lahat ng sama ng loob q for him but I know hindi yun tama. Kung nasaktan man nya ko I know sinasadya man yun o hindi that is part of love. At alam ko ng minahal ko sya kasama nun ang pagtanggap na kailangn kong masaktan. Dahil sa pinagtapat ni Salio sakin I talk to him that I’m not yet ready for the relationship that he want from me. Mas ok na naging magkaibigan muna kami and beside kailan lang kami nagkakilala. I talk Timothy too sinabi q sa kanya na hindi sya dapat magselos bcoz pareho ko silang kaibigan ni Salio and I don’t want to break they friendship bcoz of me. Napakababaw na dahilan un para magaway sila. And thanks God nagbati rin ang dalawang baliw. Pero kung makulit si Timotheo mas makulit si Salio. Even wala syang sinasabi I know part ng panliligaw nia ang pagpunta sa room paguwian at paghatid sakin hanggang makatawid aq sa kabilang karsada ( hindi nia ko pweding hatid sa haus dahil may service sila flooodway pa bahay nun noh). I don’t know kung sinusubukukan ba talaga ang katatagan ng puso q kung hanggang kailan ko kayang pigilan ang nararamdaman q kay Jun. In the past few days dahil sa busy aq hindi q napansin na hindi q na masyadong nakakausap si Jun, then one day after lunch break while we waiting the bell lumapit sakin si kuya rene. Nagkwentuhan sandali until napunta kay Jun yung usapan, sabi nia may tampo raw yung best friend nia sakin. ( I was shock of course ) I asking why, basta daw nagseselos. ( wew WHAT?) ayaw sabihin ni kuya Rene kung bakit kahit na anong pilit ko kay Jun ko raw itanong. So I will. I’ll wait for him (JUN) sa hagdan dahil kami naman ang bantay sa mga hindi nagu-undershoes And when he arrive unang tapak palang nya sa hagdan nagkatinginan na kami. I don’t know why pero ng magtama yung mata namin I show something, ang lungkot lungkot nun, parang kagagaling lang sa pagiyak. Kaya kahit nakalakpas na sya sa baitang binabantayan q I don’t speak any word that I practise for him b4 he arrive. Natakot aq sa isasagot nia or maybe I don’t want na madadadagan pa yung lungkot na nakikita q sa mata nia. But kuya rene ang kulit I thought bakit nia ko tinatawag aun pala kasama si Jun, nanlaki mata ko when Jun told me kung ano daw yung sasabihin ko sa kanya sabi daw ni kuya rene ( gusto kung sapakin si kuya rene that time, bcoz I don’t know what I could say to Jun pero sukol na q ) I asked him kung ano man yung sinabi ni kuya rene but not the selos thing, ha ungkang isatinig ko yun di pa q baliw noh. But I didn’t know if masasaktan aq ng sabihin nia na di daw totoo un, wag daw aqng maniniwala kay kuya rene then he go and back to there room. And I did too, I feel some pain in my heart pero pinilit ko yun i-ignore coz I know kapaginintindi q kung ano mang sakit ang nararamdaman ko that time isusuko ko narin ang sinabi kong I not in love with him (Jun). Kaya bago aq sumuko I make my self cheerful. Nakisama ko sa pakikipagbiruan sa tropa. Inaliw q ang sarili q and when time ng practise ng field day I concentrate sa pagsasayaw pero after that hindi q alam kung talagang kailangan ko ng sumuko. Tapos na yung number namin pero naiwan ang piling piling mananayaw sa mga higher section dahil may muslim dance pa sila. Parang gumuho lahat ng nasa paligid ko when I heard na tinutukso ng mga classmate nya si Jun dahil baka daw matunaw na si Janmariney sa pagkakatitig nito. Ayuko sana syang lingunin pero when I did that at makita ko how his eyes fix to that girl, na walang kakurap-kurap na hindi man lang nahihiya kahit galitin sya ng mga classmate nia hindi lang pain ang naramdaman ko sa puso ko. Parang pinagsamsamang aspili at napakalaking punyal ang tinarak dun. But like what I did and I want to do kanina I ignore what I feel I don’t want to cry I wont dahil hindi ko isusuko ang puso ko I did it two times pero nasaktan lang aq and b4 I know pati buong pagkatao ko kinain ng pagibig na yun. Thats why I didn’t do this time, hinding hindi q na isusuko ang puso q for the sake of others. Tama ang dalawang beses. This time aq ang assumed kung susuko aq o hindi. This time aq bahala sa puso q. I never give a damn for other person. Kahit masaktan aq ngayon I know lilipas din to’ and I promise what ever happened hinding hindi nia malalaman na minahal ko sya. I swear. I will.
If there’s one thing na may ipagmamalaki aq sa lahat ng kaibiguang dumating sa buhay q sa mura qng idad that was they didn’t see na napaiyak nila q or they didn’t even know nanasaktan nila ko. I face them all na nakataas ang noo at hindi nila masasabing minsan isa aq sa mga babaeng nasaktan nila dahil hinding hindi q un gagawin for them ang umiyak sa harap nila. I give my self a little time para ipagluksa sa isang pagibig o patatawag nga bang pagibig un na hindi pa nga nagsisimulang mangusbong ay nawalan na nangpagkakataong mamukadkad manlang. Pero b4 I go home iniwan q na sa loob ng classroom ang lahat ng lungkot at sakit nanararamdaman ko when I was in my way pababa ng hagdan I saw Jun pero ngumiti lang aq sa kanya at nagpatuloy sa pagbaba, I saw him staring at me I don’t know if may nakita syang lungkot sa mukha q or they feel something different from me that moment but I didn’t care hanggang sa huling baitang ng hagdan, kahit gusto ko syang lingunin hindi ko ginawa I just whisper nalang sa sarili ko " Goodbye Jun, bukas pagpasok q hindi na kita mahal promise ." hindi aq tumuloy sa practise ng DNR, nagpaalam aq kay mam na di aq makakapag-practise dahil masama ang pakiramdam ko. I just go home and feel my self relax kahit hindi ko magawang tumawa hindi ko hinayaang makita ang sarili kong umiiyak. Nakipaglaro aq sa mga pinsan q ng volleyball hanggang magdilim at mapagod aq. After that ginawa q ang assignment q at natulog na q. Bukas gigising aq alam ko, I still feel the pain but kailangan wala na tong nararamdaman qng sakit, at gagawin q yun.
Wala man aqng lakas ng araw na yun kinaya kong pumasok pilitin ko mang itanggi na hindi aq apektado sa mga nangyari samin ni Jun hindi ko magawa pero hindi ko ipinakita un sa ibang tao lalong lalo na kay Jun. Nakikipagbatian parin aq sa kanya kaya lang kadalasan iniiwasan kong mapagsolo kami. Pero minsan hindi maiiwas yun lalo na at lagi rin syang nasa labas ng room nia. One time he great me nakita ko na nakatingin samin si Salio, I saw jealous sa mata ni Salio pero nagawa ko parin syang kawayan and I thanks God dahil kinawayan din ya q before I knew it wala na si Jun sa tabi q. I just thanks nalang sa mga nangyayari at least kung kay Salio aq makikipaglapit I know hindi aq masasaktan dahil kung may pagtingin man aq kay salio just a friend hindi aq masasaktan. hindi katulad ni Jun habang tumatagal maslalo qng nararamdaman that I fall for him kahit alam kung kaibigan lang ang kaya niang ibigay sakin. I don’t know why ganun ang pagibig. why love is so unfair, bakit yung mga taong nagmamahal sayo hindi mo magawang mahalin o matutunang mahalin pero yung mga taong mahal mo kahit ilang beses ka nilang saktan hindi mo parin sila kayang kamuhian at hindi mahalin. Bakit may mga pagmamahalan na parang bote ng lata may expiration date. bakit you need to fall for some who in love with other, why u need to make ur self fool just to prove that u love him/her. Bakit hindi nalang yung mahal ko ang magmahal sakin o kaya mahalin ko yung taong nagmamahal sakin. LOVE IS SUCKS............. Minsan I want to told my self na “madala ka naman this is the third time you that your heart break into pieces. Hanggang kailan ka ba magmamahal ng mga taong they didn’t know how precious you are“. Pero baliw nga siguro ang lahat ng tao sa mundo if comes to love they didn’t see the negative thing that could be happened to them kung sakaling magmahal sila ng maling tao they only care is the magic, the feelings that can give you a reason to fall in love again and again………………………even after that feelings you feel the most hard pain in life… and that was is to break your hear in to pieces……….
to be continue.............
No comments:
Post a Comment