♥+♥ . . . . Monday . . . .♥+♥
> > > > >> Itz my week dahil sa friday b-day ko na!!! but i can't feel its my week dahil until now wala pa ring linaw sakin kung ano ang 
nagyayari samin ni Mark . . . simula kasi ng ilang araw na pag-iwas ko at pagtatago sa kanya mukhang sumuko na si gago kaya nitong mga nakaraaang araw na di na nya sinubikang makausap ako at ni hindi manlang nagpagkita sa birthday ni Dianne . . . buti nalang lagi akong abala sa school hindi nga ako ang president at wala ni isang katungkulan sa class officers ang hawak ko pero nasa akin naman ang pinakamabigat na obligasyon dahil ako ang over all attendance cheker . . . sabi nga ni Arnie kung magcucut rin lang daw sila wag nang magppakita sakin first thing in the morning palang dahil isa lang subject sila mag-cut lalo na T.H.E naku' lahat ng subject letter C na sila . . . ano kayang magagawa ko eh iyun ang sabi ni Sir Diaz . . .
♠ ♥ ♣ ♠ ♥ ♣ ♠ ♥ ♣ ♠ ♥
♣ +♥+♠ . . . Tuesday . . .♣ +♥+♠
>>>>>>> After a long journey na makausap ko si Rico I had a chance after naming mag PEHM class may pinagawa sakin si Mam Pagatpatan na adviser nila nina Carol at Joey . . I told Rico kung ano ang problema pero katulad ng dati sa dami ng sermon ko nilambing lang ako ng tukmol but ofcourse I told him na wag naman maging pabaya sa pag-aaral dahil hindi dapat sya nagpapaapekto sa mga problema nya . . .
>>>>>> Nagpunta ko sa pantok to invite Abet sa Friday, sabi ko nga kung gusto ng mga friend nyang sumama isama nya . . . paguwi ko naman I saw kuya Jhun and Kuya Exor sa kanila ko nalang sinabi na sa Friday ang handaan . . inimvite ko narin yung buong AHO bahala kung saan magkakasya sa bahay ng bisita he he he he . . .
♣ ♥ ♠ ♣ ♥ ♠ ♣ ♥ ♠ ♣
♣ ♥ ♠ . . . . . Wednesday . . . ♣ ♥ ♠
>>>>>> I'm a little excited sa magaganap sa Friday dahil Birthday ko na . . I invite my whole classmate dahil wala naman pasok kinabukasan . . sina Joey,Carol at Rico susunod nalang dahil may CAT sila, buti nalang Thursday ang CAT ng section namin at nina dado kaya 3 or 4pm ang usapan sa bahay . . .
>>>>>>> Before I sleep napatingin ako sa phone, halos maghapon ako sa leaving room namin dahil gumagawa ang ng assignment at project hindi ko man sinasadya pero I know umaasa ako tutunog yung phone kahit isang beses at ako ang hahanapin, I feel so sad dahil kahit alas dose na ko natapos sa ginagawa ko hindi nangyari ang inaasahan ko. . . tila tuluyan ng sumuko ang Mark Christoffer ko, hindi ko man gustong masaktan pero wala akong magawa dahil alam ko hindi ko hawak ang lahat at ang masakit isa si Mark sa mga bagay na kung kelan nabigyan ko ng pansin at halaga saka naman nawala sakin . . bago ko mapakawalan ang mga luha sa mata ko nagligpit na ko ng mga gamit ko dahil sa totoo lang ayaw ko paring umiyak at hanggang ngayon hindi ko parin hinahayaang umiyak ako ng dahil sa mga nangyayari dahil alam ko kapag hinayaan ko ang sarili kong umiiyak ibig sabihin mapapatawad ko na si Mark at kapag nagawa ko na yun dalawa lang ang pweding mangyari ang maging martir ulit ako katulad ng kay Jan o ang tuluyang palayain si Mark kahit na masakit para sakin . . .
♣ ♥ ♠ . . . THURDAY . . . . ♣ ♥ ♠
>>>>>> Dispidida palang ng Birthday ko pero ang dami ng bumabati sakin lalo na ng mag CAT kami, tuloy ginagalit ako nina Dado kay Manuel kaninang recess pero hindi nalang ako umiimik pero hindi ko alam kung tama ang ginawa kong pagsasawalang kibo dahil ng magtama ang mata namin ni Manuel nakita ko na naman ang pamiliar na lungkot sa mga mata nya . . pero I think mas mabuti yun dahil mas masasaktan lang kami pareho kung susubukan naming ibalik pa ang dati because what ever we want to back the old things we had together I know that was one of the impossilbe things could happen dahil ang one broken relastionship is like a mirror as long as you try to fix them the more possible to get you hurts kaya mas okei na yung civil kami sa isat-isa at least we remain friend yun nga lang friend na tanguan at simpleng ngitian ang batian he he he . .
>>>>>> After CAT nagpunta ako kyna Cath but her Auntie said na kanina pa daw nasa Villages kasama ni Jaypee, I want to follow them kaya lang i had a second thought because i dont know kung kaya ko ng harapin si Mark even I miss him saw much kaya umuwi nalang ako kesa tumuloy sa Villages nagiwan ako ng mensahe para kay Cath na tawagan ako just incase na makauwi ng maaga . .
>>>>>> Pag-uwi ko nadaanan ko sina Kuya Jhun at Kuya Olan na nagkukuwentuhan sa tindahan nina Kuya Olan kaya nagstop by muna ako. . . pero malay ko bang hindi lang sila yung nandoon hindi naman ako makaatras ng tuluyan kong nakita na may tao pala sa gilid ni Kuya Jhun may kunti kasing kadiliman tapos nakaitim pa sya kaya I thought dalawa lang yung tao doon pero syempre ayuko naman isipin nya na after 7 long months hindi parin ako nakakamove on kaya kahit naroon sya i just ignore him na parang wala akong nakikita but you know what I feel the same pain parin every time I saw Jan, pero hindi na katulad ng dati ang reaction ng puso ko dahil I know sa puso at isip ko napatawad ko na sya but yet still i can for get what happen, hindi ko tuloy maiwasan hindi biglang maalala ang sitwasyon namin ni Mark, bigla tuloy akong natakot na ganito ba ang pweding mangyari samin ni Mark after a year na halos nagsama kami ito para kami stranger sa isat-isa parang ni hindi namin alam ang pangalan ng isat-isa kung magturingan kami ni Jan at isipin lang yun na mangyayari samin ni Mark mas lalo akong natakot . . . Before I leave ipinaalala ko kyna Kuya kung celebration sa friday at sa di sinasadyang pagkakataon nagkatingin kami ni Jan but like what I saw the last time na magkasalubongang mga mata namin ng di sinasadya I saw a little sadness in his eyes pero kung para saan yun ayuko ng alamin dahil its none of my business any more dahil si Laarni ang dapat umalam nun at di ako . .
>>>>> Tila may Birthday jetlog ako dahil hindi ako makatulog . . . iniisip ko kasi sina Jan at Mark I just thingking what hapeened to me simula last year hanggang ngayon and you know what I realized after all the hurt, pain, sadness and heartache na pinagdaanan ko sa sa mga relatioship ko I am so thankful dahil even I hurt two times to the two person who I love both in second times may mga bagay naman silang maiiwan sakin bukod sa alaala at mga moments na naging masaya ko sa piling nila, sila rin ang nagbigay sakin ng pinakamagandang regalo na natanggap ko sa buong buhay ko at iyon ay ang mga KAIBIGAN nila na naging tunay na KAIBIGAN ko narin, kay Jan ang AHO at kay Mark ang CYBERS . . .
to be continue . . . .
No comments:
Post a Comment